Yaşam ve... ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum... bir yaşamım vardı, ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
Eğer sen de beni, benim seni sevdiğim gibi seviyorsan, usulca he de, gerisine karışma.
Sayfa 30Kitabı okuyor
"Çok bekledim yoktunuz...Usulca okşayıp akşamlarınızı sesimi bırakıp gidiyordum, duymuyordunuz..."
Sayfa 87Kitabı okuyor
Islak ve solgun yüzlü bir gecede, sonbahar,şehrin rimellerini akıtmıştı ve ben elimde bir mendil usulca gözlerini siliyordum.
GÜZELLEME
Bak bunlar ellerin senin bunlar ayakların Bunlar o kadar güzel ki artık o kadar olur Bunlar da saçların işte akşamdan çözülü Bak bu sensin çocuğum enine boyuna
Bu da yatak olduğuna göre altımızdaki Sabahlara kadar koynumda yatmışsın
Bak bende yalan yok vallahi billâhi
Sen o kadar güzelsin ki artık o kadar olur
İşe bak sen gözlerin de burda
Gözlerinin ucu da burda yaşamaya alışık İyi ki burda yoksa ben ne yapardım
Bak çocuğum kolların işte çıplak işte
Bak gizlisi saklısı kalmadı günümüzün Gözlerin sabahın sekizinde bana açık
Ne günah işlediysek yarı yarıya
Sen asıl bunlara bak bunlar dudakların Bunların konuşması olur öpülmesi olur Seni usulca öpmüştüm ilk öptüğümde Vapurdaydık vapur kıyıdan gidiyordu
Üç kulaç öteden İstanbul gidiyordu
Uzanmış seni usulca öpmüştüm
Hemen yanımızdan balıklar gidiyordu
Sayfa 16 - Can Yayınları
"Sirius'la," dedi Dumbledore usulca, "birlikte bu kadar az vakit geçirebilmiş olmanız çok acı. Uzun ve mutlu olması gereken bir ilişkiye, gaddarca bir son."
Sayfa 78Kitabı okuyor
Ne Allah'ın hakkı, ne de insanların hakları konusunda asla kapanmamış ve uyku görmemiş olan göz kapaklarını usulca kapattı…
.. At vuruldu, içim paramparça Rüveyda
Gölgelerin ardına sakladım kusurumu
Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin
Ben burda damla damla eriyip akıyorum
Yine de, bırakamam yerlere gururumu
İstenmediğim yeri usulca terk ederim
Hatıra kalsın diye bırakır da ruhumu
Mahzun bir derviş gibi boyun büker giderim.
Sayfa 17 - TİMAŞKitabı okuyor
Ahhh Rosetta :))))))))
Masanın üzerinden bir sigara alıp yaktı, sandalyesine oturdu ve çerçevelenerek duvara muntazam asılmış dokuz fotoğrafa uzun uzun baktı. “Ahhh canım Rosetta, ah güzelim, ne kadar da genç ve güzeldin” dedi ilk fotoğrafa bakıp. “Ve ilk kocam Kemil, ne de tatlı bir adamdı aslında...” ilk fotoğrafın önüne gidip kendisine baktı. Sonra işaret parmağıyla fotoğraflardaki tüm Rosetta’ların yanağını usulca okşayıp damatların karnını gıdıklar gibi tuhaf bir hareket yaptı. Bu fotoğraflardaki damatların gözlerindeki sevinç ve korku, dudaklarındaki kaygı, duruşlarındaki ürkeklik Rosetta’yı hep güldürürdü.
Bilek ve nam sahibi biri olarak yaşamak varken, sıradan bir esnaf olup cihandan usulca silinip gitmek yakışık alır mıydı?
