Seni özlemek, üşümek gibidir soğuk bir akşam üstü, yağmurun altında yürümek gibi sırılsıklam, titreye titreye. Sıcak bir yer bulup sığınmak istersin ya hani, öyle ihtiyacım var işte, yüreğine sığınıp, nefesinde ısınmaya.
gece saat 02.30 ve müthiş bir kar yağışı var, üşümek bu kadar cazip olabilir miydi ?
'varsın herkes uyusun, sen uyuma' diyorum kendi kendime, sessizliği bozanın sadece rüzgarın sesi oması bir nimet bunu herkes bilmez!
Seni ne zaman sevsem
Bahçesaray yoluna bir çığ düşüyor
Zîn’in saçlarına tutunuyorum olmak için
Mecnun’a “öl” diyor Leylâ
Cezeri atam yurduna çağırıyor
Siri, başka kıbleler çiziyor bana
Cihat Barış / Üşümek de Üşüyor