Uzun zamandır yapmadığımız bir şey :(
Bulaşıcı bir gülüştü, Gregorius da katıldı ona, kendi kahkahasındaki daha önce hiç duymadığı, hiç tanımadığı hafifliğe şaşırdı. Bir süre eş tempoda güldüler. Gregorius kızı pekiştirdi, kız da onu, durmadan güldüler, artık neden güldüklerinin önemi kalmamıştı, sadece kahkahaları önemliydi, trenle gitmek gibiydi, rayların üzerindeki tıkırtı, esenlik ve gelecek dolu gürültü asla bitmese duygusu gibiydi.
Sayfa 188Kitabı okudu
