EGO OYUNLARI - ÇOCUKLUKTA ALINAN KARARLAR
BELKİ
- Babanızın bir sözü kulağınıza küpe oldu: "Para bu, geldiği gibi gider."
Karar: Para böyle bir şeyişte. Her zaman gelecek ve gidecek.
- Bir eşya kırdınız ve anneniz size bağırırken " Parayla alınıyor bu, nasıl zor kazanıyorum ben o parayıbiliyor musun? dedi.
Karar: Para dediğin zor kazanılır.
- Aylık harçlığınızı alırken babanız ya da anneniz şaka olsun diye "Hak etmedin bu ay ama hadi al bakalım" dedi.
Karar: Parayı sürekli hak etmek zorundayım.
- Çocukken, bir şekilde zengin insanları gözleme fırsatınız oldu. Televizyonda izlediniz, evinize geldiler, okuldaki sıra arkadaşınızın evine gittiniz ve ailesiyle ilgili gördükleriniz hiç hoşunuza gitmedi.
Karar: Para insanı bu hale getiriyor. Parayı bir anda o insanların yaşadıkları sorunlarla bağdaştırdınız.
- ailenizin işleri son derece iyi giderken, birden bir maddi sıkıntı içine düştünüz.
Karar: Bak o kadar iyi giden işler bir anda bozuldu, para dediğin her an gidebilir.
- Okul sıralarında bir şeyler yapıp satmaya başladınız ve aileniz size " Bu kadar paragöz olma " dedi.
Karar: Ailem ne derse haklıdır. Ben çok paragöz biri olmayacağım. Azparamolsun daha iyi.
Şunu da ben ekleyeyim; "Azıcık aşım, ağrısız başım " , " Büyük başın büyük derdi olur". Ve benzeri paranın önemsizliği üzerine söylenmiş nice sözler kulaklarımıza dolarken bizim kanaat getirdiğimiz şu oldu yıllar içinde: Olmasa da olur!
EVREN SİZE, ALDIĞINIZ KARARLARA UYGUN BİR GERÇEKLİK HAZIRLADI!
Sayfa 168 - doğan Egmont YayıncılıkKitabı okudu
Aziz Ayyaş
1934 yılı. Bir bahar akşamı.
Yaşını başını almış bir beyefendi, Seine’in üzerindeki köprülerden
birinin taş basamaklarından aşağıya, kıyıya doğru iniyordu.
Burada, tüm dünyanın da bildiği üzere – yeri gelmişken, bir kez daha
insanları yoklayalalım- Paris’in evsizleri yatar.
Ya da şöyle diyelim: Konaklar.
Bu evsizlerden biri; hani
Dante KitapKitabı okuyacak
