Ben, kendi kendimi bütünüyle mahvettim.
Artık kendimi kıyaslayabileceğim herhangi bir şey varmıdır; ahlak kuralları filan..? Bana faydası olacak hiçbir ahlak kuralları yoktur artık. Hele böyle durumlarda ahlak dersleri kadar yersiz bişey olamaz. Ah, şu kendini begenmiş tipeler..! Böbürlene böbürlene sana nasihatlar vermeleri..! Şu an kii durumumun igrencligini ve pisliğini en az kendileri kadar bildiğimi bilselerdi, O koca dillerini sallamaktan vazgeçerlerdi. Bana bilemedigim ne söylenebilir ki..? Benim sorunumla ilgili ne bilinebilir ki..?
#Dostoyveski...🌿
Askıda merhamet varmıdır acaba
"Napoli'de küçük bir kafedeyim.
2 müşteri geldi.
"5 kahve, 2'si bizim için diğeri askıda". 5 kahve ödeyip 2 tane aldılar.
Askıda kahve nedir, diye sordum.
Garson bekleyin ve görün dedi.
Başka müşteriler geldi. 2 kız kendi içtiklerinin parasını ödeyip gittiler.
Bir süre sonra 3 avukat geldi. 7 kahve dedi, 3'ünü içtiler ve 7 kahve parası ödediler.
Biz konuşmaya devam ederken bir süre sonra fakir bir adam içeri girdi.
Nazik bir ses tonuyla, hiç askıda kahveniz var mı, diye soru.
Napoli'de insanlar bu şekilde birbirlerine görmeden kahve ve hatta yemek ısmarlıyorlar.
Kaçımız böyle yaparız ki
Merhaba sevgimin katili, askimin zulmû, yüregimdeki isyanim, hayallerimin karanliği,sana olan inancimin celladi, kalbimdeki baharin gelişini geciktiren koca kış dogmayan güneşin gülmeyen kaderim nasilsin?
Sevmek aşık olmak belkide bir şarkıdaki en güzel melodiydi tıpkı bir kosturmacanin arasinda aniden kulaga gelen o tiz sesiyle adimlarini
Kalemi içten fethedişine mi yansın canım,
O kaledeki çırpınan hapis kalbime mi yanayım?
Aklımın silahları kalbimin zırhlarını yenemiyor.
Viranemin bekçileri senden yanaysa bir bütün olur muyum...?
Tarûmar ettiğin gönlüme etseydin tek bir iyilik,
Aklımı almasaydın esirin olarak da, şehit etseydin aşkımı.
Senli mahzenlerime indim de çıkamıyorum,
Özgürlük surları zamanın kılıcından yaralı,
Lokman hekim yaralayan elin sahibiyse,
İlacımı kime sorayım, hangi diyarlarda gezineyim?
Kan damlıyor kan, duvralarından sahraya dönmüş sevdamın.
Ne tükenmez, ne bitmez yol imiş senden geriye dönen kuytularım.
Soruyor musun kendine, yek kere,
Varmıdır sevilen böyle aşkla yerde, ya da göklerde?
Sen hatırlamazsın ki..aklına gelmez, anmazsın ki...
Ah be gururum, sen de mi ağır yaralısın?
Yok mu tek kurşunu haneyi ordumun,
Tam da can damarından vursun da, kurtulayım.
Bakma öyle sükun bulmuş haliyle sevdamın,
Sen vefasızı olabilirsin bu aşkın, sen bilir misin acısın?
Sen hiç sensiz kalmadın ki, sen senden ayrı olmadın ki...
Belki de aşığı iyi üstlendin de, hiç aşık olmadın ki...
Kitabsever
Eskiden İki insan birbirini sevdiği zaman dile getiremezmiş bakışları ile ya da aracı birine felanı seviyorum diye duyur ağzını ara onunda bende gönlü varmı diye aracı koyarmış karşısındakininde sevip sevmediğini öğrenirmiş !
Sonra ailesini gönderir Allahın emrini ortaya koyar istetirmiş.. Peki şimdi ? Kim kimi istiyor kim kimi istemiyor
Tozunu sirkelemektir yaşamak dediğimiz !?
İnsan böyle bir cümle anımsayarak yerinden kalkar mı? Varmıdır yokmudur bilemem ama cidden öyle. Kesin okuyup geçtiğim fakat gizil hafızamda yer eden cümlelerden biri...
Kırıldım sandın dimi? Ya da unuttum… Çok üzgünüm çokta kırgınım sana değil yanlış anlama beni… Üzülüyorum bak doldu işte gözlerim. İnsan