... şu kalp, bildim bileli
Nice sevilmiş de olmamıştır
tutsak;
Ama bir şey yakar derinlikle-
rini
Çok tuhaf, çok huzursuz, çok
mutlak.
MATTHEW ARNOLD,
"Veda" (1853)
...—this heart, I
know,
To be long lov’d was never fram’d;
For something in its depths doth
glow
Too strange, too restless, too
untam’d.
MATTHEW ARNOLD,
"A Farewell" (1853)
Ben de hissettim taşıdığım yükün ağırlığını
Çok güçlü bir duygunun hükmünde;
Arzu etmedim asla başka bir kadını,
Şu ürkek, ateşli yüreğimde.
Özlemini çektim engellenemez bir gücün, Çelik gibi bir iradenin;
Yolunda tereddütsüz, dümdüz yürümeyi övdüm
Kuşku duymaksızın, korkuya düşmeksizin.
Ama öyle bir şey öğrendim ki bu dünyada
Bir gün sen de öğreneceksin mutlaka,
O iradeye, o güce pek az rastlansa da
Asla, asla boy ölçüşemez aşkla.
《MATTHEW ARNOLD》
"Veda" (1853)
... şu kalp, bildim bileli
Nice sevilmiş de olmamıştır tutsak;
Ama bir şey yakar derinliklerini
Çok tuhaf, çok huzursuz, çok mutlak.
Matthew Arnold “Veda” (1853)
Ben de hissettim taşıdığım yükün ağırlığını
Çok güçlü bir duygunun hükmünde;
Arzu etmedim asla başka bir kadını,
Şu ürkek, ateşli yüreğimde.
Özlemini çektim engellenemez bir gücün,
Çelik gibi bir iradenin;
Yolunda tereddütsüz, dümdüz yürümeyi övdüm
Kuşku duymaksızın, korkuya düşmeksizin.
Ama öyle bir şey öğrendim ki bu dünyada
Bir gün sen de öğreneceksin mutlaka,
O iradeye, o güce pek az rastlansa da
Asla, asla boy ölçüşemez aşkla.
MATTHEW ARNOLD, "Veda" (1953)
“… şu kalbim, bildim bileli
Nice sevilmiş de olmamıştır tutsak;
Ama bir şey yakar derinliklerini
Çok tuhaf, çok huzursuz, çok mutlak.”
Matthew Arnold, Veda (1853)