A.
@veleniay
22 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Canlılık denen şeyin nasıl olduğunu, nerede bulunduğunu bile bilmiyoruz. Elimizden kitaplarımızı alsalar, şaşkınlıktan artık hangi yola gideceğimizi, kimi destekleyip kimden sakınacağımızı, kimi sevip kimi hor göreceğimizi bilemeyiz. Bize insan olmak, etiyle kemiğiyle canlı bir insan olmak bile zor geliyor. Yokmuşuz gibi davranmayı seviyoruz. Biz aslında ölü doğmuş insanlarız, zaten çoktandır canlı olmayan babalarımızdan ürüyoruz ve bu durumdan gittikçe daha zevk alıyoruz. Yakın bir zamanda tamamen düşünceden doğuma yaratıklar olma yönünde ilerliyoruz.
Sayfa 158Kitabı okudu
Uyurken kendini bana hatırlatmayan, fakat unuttuğumda bile aklımdan def edemediğim, durulmuş hayallerimin ağır ağır çevresini dolaştığı bir nokta duruyordu sanki zihnimin bir köşesinde.
Sayfa 109Kitabı okudu
İnsanoğlu hercai gönüllüdür, tutarsızdır; kim bilir Belki de satrançtaki gibi hedefi değil yolu hedefler. Belki de – emin olamayız kuşkusuz– yeryüzündeki herkesin yöneldiği tek hedef; hedefe varmak değil, hedef yolunda harcanan çabadır, yani hayatında kendisidir. İki kere ikinin dört etmesi hedefi değil, ölümü işaret eder. O yüzden insan bu formülden her zaman korkmuştur, hatta ben şimdi bile korkuyorum. İnsan ömrünün bunun peşinde geçirir, okyanusları aşar, seve seve yaşamını harcar, fakat diğer yandan da büyük bir korku içinde bekler; zira onu bulunca arayacağı başka hiçbir şey kalmayacaktır.
Sayfa 44Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bütün bu bilinmezliklere, sahteliğe rağmen yine de, içiniz acır, bilmedikleriniz, anlayamadıklarınız arttıkça o acı daha da derinleşir.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum."
Artık bir daha ağlamayacaktım. Bir daha hiç kimseyi asla sevmeyecektim. Hiç kimseyi. Dünya çok kötüydü.
Sayfa 70Kitabı okudu
Aslında kimse başkalarının acıya katlanma gücünü bilemez. Bir tek yüreğimiz bilir.
Sayfa 274Kitabı okudu
"Neredeyse bütün hayatım senden ibaretti, Adam. Fayolle, sen ve Maurice olmasaydınız..."
"Bir de Tarzan."
"Evet. Tarzan... Hayatım neye benzerdi?"
Adam yanıt vermedi.
"Çok garip şeyler oluyor Adam. Maurice bile yavaş yavaş kendini çekiyor. Ziyaretleri seyrekleşti. Günün birinde benden uzaklaşacağını zaten söylemişti. Böyle olması şart mı?"
"Çok basit Zezé. Büyüyorsun ve giderek hayatın gerçekleriyle bütünleşiyorsun."
Sustuk ama yüreğim razı gelmiyordu. Göğsümde Adam'ın yokluğuna nasıl hissedecektim? Onunla sohbet etmeden nasıl duracaktım? Hayatta onun öğütlerine, sitemlerine, alkışlarına alışmışken kendi kendime konuşmaya nasıl dayanacaktım?
Sayfa 217Kitabı okudu
"Gel Şüş, düş görmeye başlamıştın. Ayakta düş görüyordun."
"Biliyor musun Fayolle..."
"Söyle çocuğum?"
"Başka bir hayatta düğme olarak dünyaya gelsem keşke. Herhangi bir düğme. don düğmesi bile olur. İnsan olup sefil gibi çile çekmekten iyidir."
Sayfa 172Kitabı okudu
"Unutmakla affetmek arasında ne fark var?"
"İnsan affedince her şeyi unutur. Ama sadece unutursa çoğu zaman sonradan o şeyler tekrar su yüzeyine çıkar."
Sayfa 125Kitabı okudu
Acı çok zalim bir şeydi! Neden bütün ağırlıyla bir seferde gelip aynı hızla geçmiyordu?
Sayfa 120
Uyuyalım.
"İnsan uyudu mu her şeyi unutur."
"Portuga!"
"Hı..."
"Ben senin yanından bir daha hiç ayrılmak istemiyorum, biliyor musun?"
"Niye?"
"Çünkü dünyanın en iyi insanı sensin. Senin yanındayken kimse bana zarar vermiyor ve kalbimde mutluluk güneş gibi parlıyor. "