VİCDAN
İki yolun ayrımında ben durup
Gah o yandan, gah bu yandan korkarım
Devden değil, sinek kadar gücüyle
Ben kendini dev sayandan korkarım
Hakk evinde hak divanı kurulmuş
Her kazancın öz kiymeti sorulmuş
İddiası boynumuza yük ılmuş
Bağışlanan şeref şandan korkarım
Bu dünyadan umacağım mizandır
Korktuğum kes bu mizanı bozandır
Tok herifin kudurması, yamandır
Acandan yok, ben doyandan korkarım
Uyarsak biz nefs adlanan elçiye
Tükürürüz vicdan kesen ölçüye
Odur veren düz, kıymeti her şeye
Vicdanından korkmayandan korkarım
ALLAH
İdrakte yol açmış geceden gündüze Allah.
Güldürmesen öz gönlünü, gülmez yüze Allah.
Dünyaya şafaklar gibi Tanrım sepelenmiş,
Kalbin gözü yanmazsa, görünmez göze Allah.
Allah! Biliriz cisim değil, ya nedir Allah?
En yüksek olan hakta, hakikattedir Allah.
Dondunsa Tekâmül ve güzellikler önünde,
Derket, bu taaccübde , bu hayrettedir
YILDIZ SAYARAK GÖZLEMİŞEM HER GECE YARI
Yıldız sayarak gözlemişem her gece yarı
Gec gelmededir yar, yine olmuş gece yarı
Gözler asılı, yok ne karaltı, ne de bir ses
Batmış kulağım, gör ne düşürmekdedi darı
Yatmış hamı, bir Allah uyaktır, daha bir men
Mennen aşağı kimse yok, ondan da yukarı
Korkum budu yar gelmiye, birden yarıla sübh
Bağrım