Sonra ince duyarlıkların zirvesine yükseldiğinin farkına vararak, bunun aşk olduğuna ve aşkın dünyanın en muhteşem şeyi olduğuna karar verdi. Geri dönüp hafızasının koridorlarında kayıtlı geçmiş heyecanlarını, vaktiyle kendisini tutuşturmuş kıvılcımları; şarabın sarhoşluğunu, kadınların okşamalarını, itip kakışmaktan ve bedensel mücadeleden aldığı zevki gözden geçirdi; o anda hazzını duyduğu ulvi ateşin karşısında ne kadar abes, ne kadar değersiz, ne kadar bayağıydılar.
Sayfa 79
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
3/30 kitap - %10 tamamlandı
3 kitap okudu
30 kitap
248 sayfa
0 inceleme
11 alıntı
9 günde 1 kitap okumalı.
Bir kitap okudu
62 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Niçin içim rahat değil benim? Herkes işiyle güçüyle uğraşırken, çoluk çocuk sahibi olurken, yaşamaya istekle sarılırken, ben niye böyleyim? Bendeki bu iç sıkıntısı nereden geliyor?
Yoook! İş orada değil! Ben mikrobun biriyim... Dünyada bana yer yok.. Zehir saçıyorum. Kime yaklaşırsam mikrop bulaştırıyorum. İnsanlara acıdan başka bir şey getirdiğim yok... Hayatımla kime mutluluk getirdim? Hiç kimseye! Oysa bir sürü insanla ilişkim var... Çürümüş bir adamım ben...
Ben bir tutamak bulamadım! Arıyorum, özlüyorum onu, ama bulamıyorum işte!
Yaşıyorum ve içim daralıyor... Niçin? Nasıl anlatmalı bunu? Ruhumda bir kıvılcım eksik... Evet bir eksiğim var benim... Durmadan onu arıyor, onu özlüyorum... Ama nedir o? Bilmiyorum...
Sayfa 22Kitabı okudu
"... Günah işleyen kadınların en büyük korkusu alay edilmektir. Onlar utanırlar bizden. Biz alacağımızı alır, sonra da 'ahmak kadın' ı nasıl ayartttığımızı anlatıp böbürlenmek için çarşıya çıkarız. Ama kadının gidecek kimsesi yoktur. Kimse yiğitlik saymaz onun günahını. Kardeş, kadınların en yoldan çıkmışı bile bizden daha çok taşır bu günahın utancını."
Sayfa 16Kitabı okudu
Hakların En Güzeli
Bir daha sen bir yana koy, kimse bakmadı gözlerimin içine... Ya korktular, ya sevmediklerinden. Kimse mecbur değil ya...
Sayfa 12
Emekli Albay Halit Akçam'ın İki Günü
Bir sabah da kendini gazetede kendi ölüm ilânını ararken yakaladı.
Sayfa 23
(...)
bunu öylesine şevkle söyledi, bana öylesine zafer dolu bir ifadeyle baktı ki yıllar sonra ilk kez içimi aptalca bir ağlama arzusu kapladı, bütün bu insanlarin benden ne çok nefret ettiklerini anlamamıştım çünkü.
Sayfa 83Kitabı okudu
Zümra tekrar paylaştı.
Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... "Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir.
Sayfa 69
Oysa siz çay sevmezdiniz. Kahve içerdiniz. Ot içerdiniz. Sigara sarar, otları derin derin içinize çekerdiniz. Sonra uyuyakalırdınız. Ben karşınıza geçer saymaya başlardım. Bir... iki... üç.... dört... beş... altı... yedi... sekiz... on demeden ateşiyle birlikte göğsünüze düşerdi külünüz. Yerimden kıpırdamazdım. Ateş üzerinizdeki rengi dönmüş beyaz atlette küçücük karakahve kenarlı bir delik açardı. Göğsünüz o an tütsü tütsü kokardı. Bayılırdım o kokuya. İçime çekerdim. Hemen uyanır, sigaradan bir nefes daha çekerdiniz. Sonra dumanını bana üflerdiniz. En sevdiğim oyundu bu. Dumanı avuçlayıp içime çekerdim. Siz avuçlarımı öperdiniz. Sanırım sadece ama sadece o anlarda beni çok severdiniz. Sonra gene gözlerinizi yumar, kim bilir nerelere giderdiniz.
Sayfa 33
