Evvet, bir klasiğin daha sonuna geldik. İçimi bir hüzün kapladı, böyle klasikleri bitirince sürekli aynı duyguyu yaşarım.
Kimse Gerçek Değil adlı bu kitap, okuduğum en sığ ve anlamsız eserlerden biriydi. Zeynep Sey'in kullandığı dil bir yazarın ne kadar yeteneksiz olabileceğini gösteriyor. Dil o kadar basit ve çocuksu ki, okurken bir ergen günlüğü okuyormuş hissine kapıldım. Karakterler ise derinlikten tamamen yoksun; Işıl'ın psikoloji öğrencisi olmasına rağmen sergilediği saf ve naif tavırlar, gerçeklikten uzak ve iticiydi.
Hikaye, başından sonuna kadar öngörülebilir ve sıkıcı. İnternetten tanışan genç kız ve Oflaz karakteri arasındaki ilişki, sadece romantik sahnelerle dolu ama hiçbir duygu veya tutku hissettirmedi. Olay örgüsü ise sadece zaman öldürmekten başka bir işe yaramadı.
Edebi açıdan bu kitabı değerlendirmeye çalıştım ama olmadı, çünkü kitabın edebi bir değeri yok. İçerik zayıf, anlatım kötü ve karakterler inandırıcılıktan uzak.
Kimse Gerçek Değil, sadece kitap okuma hızınızı artırmak için değil, aynı zamanda beyin hücrelerinizi öldürmek için de ideal bir seçim olabilir. Verilen herhangi bir puanı hak etmiyor ama ben yine de 2 puan vereceğim.
Sonuç olarak, bu kitapla vakit harcamak yerine duvarları izlemek, pencereden dışarıya bakmak falan daha eğlenceli ve faydalı olabilir. Wattpad gibi platformlarda çok daha kaliteli ve düşündürücü eserler bulunuyor dersem de yalan olur. Bu yüzden, "Kimse Gerçek Değil" gibi kitapları okumak yerine edebi niteliği olan eserleri okuyun, kendinize bu iyiliği yapın.
