Julian'ın kırpıştırdığı gözleri tekrar kapanmaya başlıyordu. ''Jules,'' dedi Emma birden. ''Yanında kalabilir miyim?''
Bu, onların şifresiydi, daha uzun bir isteğin kısa haliydi: Yanında kalayım da bana kabuslarımı unuttur. Yanında kalayım da seninle uyuyayım. Yanında kalayım da kabuslarımı kov, kanlı hatıraları, aileme, kömür gibi gözleriyle karanlık savaşçılara dair hatıraları savuştur.