Su gibi saydam, soyut düşüncelerle temizlemeliyim benliğimi.
Herhangi bir kesinlik ya da apaçıklık gibi değil, bir hastalık gibi belirdi. Sinsi sinsi, yavaş yavaş yerleşti; biraz tuhaf, biraz tedirgin hissettim kendimi, o kadar. Bir kez yerine yerleşince orada kıpırdamadan kaldı. Hiçbir şeyim olmadığına, evhamlandığıma inandırdım kendimi. Oysa şimdi dal budak salmaya başladı.
Sayfa 17
Ben bir kılıçsam, camdan yapılmıştım ve çatlamaya başladığımı hissediyordum.
Okur Takip Önerileri
456 syf.
·
Puan vermedi
Tüm dünyanız olan bir insanın karşısında duruyorsunuz ve yeterli olmadığınızı duyuyorsunuz. Onun seçimi olmadığınızı. Güneşiniz olan kişinin sadece bir gölgesi olduğunuzu anlıyorsunuz.
Biz yok ederiz. Bu bizim türümüzün mutlak gerçeği. Kanının rengi hiç önemli değil. İnsanlar her zaman yıkılmaya mâhkumdur.
Sen inanmayı bıraktın diye insanlar yalan söylemekten vazgeçmez.
cesur ol, hayatını kabullen, o zaman herşey daha kolaylaşır.
Ben bu notu yazarken şu an tarih 12 Kasım saat 02.35. Bana az önce dedinki <Dışarıda yağmur yağıyor ama karanlıktan korktuğum için bahçeye çıkamıyorum Ege.> Sana söz vermiştim, seni aydınlatmak benim görevim. Artık her yağmur yağdığında dışarı çıkabileceksin. İyi ki doğdun İzmir. Ege İzmir'siz bir hiçti, beni hiç olmaktan kurtardın.
Onu son gördüğümde gökyüzündeydi. O yüzden artık kuş olmak istiyorum.
Her sıcak su damlası,gözlerimden akıyormuş da sırtıma düşüyormuş gibiyken, aklımdaki tek cümle buydu. Sanki Özgür'ün ruhu "Sen kuş değilsin. Bırak yansın kanatların ve tekrar balık ol" diyormuş gibiydi.
O yüzden hoşuma gidiyordu bu
'Kanatlarımı yakmak ve tekrar balık olmak.'
Benim yaşamak istememe sebebim, bu dünya değil, kafamın içinde yaşıyor oluşum.
Dünya acımasız kabul ediyorum.
Ama siz birde benim kafamın içini görün.
Fakat başka biri olmak istemem.
Ben sözlerini tutan bir çocuğum.
Tarih bana aksini söylese bile
Sayfa 334 - Soğuk YazKitabı okudu
Eğer Beşparmak Dağları'nın ardındaki düzlükte kuru bir dalım kalmış ise, artık ben bir gürgen dalıyım!
Ve okyanusun dalgaları ne kadar uzağa gitse de, mutlaka geri dönerdi.
Sayfa 418
