Meğer zaman; ırmakmış, denizmiş, okyanusmuş.
Sen zamanın ortasında gözlerini yaşa boğup ıslanmışsın.
Bu bulutlar gider, yağmur diner, güneş doğar sanmışsın.
Ve beklerken sessiz gemiyi, daha çok ıslanacaksın, anlarsın.
Sayfa 6Kitabı okudu
Şimdi uzağım belki... ama belli mi olur? Belki demli bir çay kokusuyla gelirim! Belki yağmur olur yağarım şehrine! Belkide rüzgarla düşerim önüne... Sen yeter ki bekle...
Rıfat Akpınar
Bu hayat bir haşr'dan ibarettir.
Tutuşup yanmak, rüzgâra karışmak, yağmur olup toprakla buluşmaktır.
Aşk ateş, rüzgâr bela, yağmur gözyaşı, toprak ise vuslattır...
Sayfa 128
Aşk ne geçmiş ne de gelecek olabilmiştir.
Zaten aşk olabilmesi için zamana sığınması gerekir.
O an yaşanmış ve o "an"a hapsolmuş duygudan ibarettir.
Su gibi olmalı insan; Kirleri arıtmalı, eritemediklerini hareketiyle taşımalı, taşıyamadıklarını yerde bırakıp buhar olmalı. Kirlendiğinde havalara yükselip imliklerden geçmeli. Sonra buluta dönüşmeli, ardından damla damla yağmur olup çoğalmalı ve tertemiz olup tekrar tevazuyla başladığı yere dönmeli...
