Karanlık bir odada, kalbindeki ritmi hisset. Bu bir melodi ve kendini öyle muntazam tekrar ediyor ki yapabileceğin tek şey kendini ona teslim edip anı yaşamak.
Yağmur Akpınar
Meğer zaman; ırmakmış, denizmiş, okyanusmuş.
Sen zamanın ortasında gözlerini yaşa boğup ıslanmışsın.
Bu bulutlar gider, yağmur diner, güneş doğar sanmışsın.
Ve beklerken sessiz gemiyi, daha çok ıslanacaksın, anlarsın.
Şimdi uzağım belki... ama belli mi olur? Belki demli bir çay kokusuyla gelirim! Belki yağmur olur yağarım şehrine! Belkide rüzgarla düşerim önüne... Sen yeter ki bekle...
Rıfat Akpınar
Bu hayat bir haşr'dan ibarettir.
Tutuşup yanmak, rüzgâra karışmak, yağmur olup toprakla buluşmaktır.
Aşk ateş, rüzgâr bela, yağmur gözyaşı, toprak ise vuslattır...