''…
‘Öyleyse niye kendini zehirlemeye kalkmış?’ dedim. ‘Bu yaşta?’
‘Gönül meselesi değil, biliyorum,’ dedi Momina, kaşlarını çatarak. ‘Benim gibi, hepimiz gibi yaşıyordu o da… Erkeğin ne olduğunu biliyoruz hepimiz…’
‘Bilemem,’ dedim. ‘İnsanın başına dert açıyorlar. Olmasalar daha iyi olurdu.’
‘Olabilir,’ diye mırıldandı Momina. ‘Ama eksikliğini duyardım ben. Sen duymaz mıydın? Düşünsene. Herkes sevimli, saygılı, herkes iyi yürekli olmuş. Gerçeğin ucunu kaçırırdık. Kimse ortaya çıkıp nasıl kötü, nasıl domuz olduğunu göstermek zorunda kalmazdı artık. İnsanları nasıl tanıyabilirdin?’
…''
Sayfa 73 - Can Yayınları
"Yaşamak öyle saçma bir şey ki, insan dünyaya gelişin saçmalığına bile tutunmaya çalışıyor..."
Sayfa 48 - Can YayınlarıKitabı okudu
" İnsan bir başkasını kendinden daha fazla sevemez. Kendini kurtarmayı beceremeyeni, kimse kurtaramaz."
Sayfa 29Kitabı okudu
Bilemedim..:)
"Sorun,
çocuk sahibi olan kadının artık kendisi olmaktan çıkması.
Bir sürü şeyi kabullenmesi, evet demek zorunda kalması.
Evet demeye değer mi?"
Sayfa 48
...birisiyle birlikte yaşayıp onu yönlendirip iz bırakmamak söz konusu olabilir miydi?
Sayfa 53Kitabı okudu
...insan dünyaya gelişin saçmalığına bile tutunmaya çalışıyor ...
Sayfa 44Kitabı okudu