Yalnızım, çok yalnızım.
Mesaiye kalmış gibi efkârım.
Bitti bitecek, son kâhkalarım.
Sükun içinde son arzularım.
Düşündükçe fark ediyor insan.
Yalnız, yalnızca hissediyor.
Sevgi, aşk anlamlarını yitiriyor,
Akşamüstü tek kalınca.
Düş Balkonu
Durmak istiyorum.. Sadece.. Sessiz bir yaz akşamında gelen serinlikle bir balkonda baş başa durmak.. Yalnızca sessizliğin sesini duymak.. Hiç kimsenin hiçbir şeyi olmadan, hiçbir şey yapmak ya da söylemek zorunda olmadan.. Yorgunum.. Çok.. Yalnızım.. Çok..
Gül Şiir
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlıgın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir
Çoğumuzun aksine imtihan lafzını kötü olay ve günler için değil aksine en mutlu olduğum günler için kullanmaya gayret ediyorum bir süredir. Gülmenin,huzurun, her şeyin rayında gitmesinin şükrünü edâ edebilmenin gayreti ile...
Gönlümün servi ağaçlarını büyütüyorum günden güne. Sımsıcak olduğu kadar çetin ve ayaz vakitleri de ağırlıyor ömrümün
Sana öyle şeyler söylemeliyim ki
Yalnızca beni hatırlayabilesin.
Sana öyle gülümsemeliyim ki
Gülen herkeste beni görmelisin.
Sana öyle sarılmalıyım ki
Avucun ısındığında bile
Beni hissetmelisin.
Öyle güzel bakmalıyım ki gözlerinin içine
Başka kimsenin gözlerine bakama diye.
Öyle sahiplenmeliyim ki seni
Unutmalısın yalnızım kelimesini.
Öyle tutmalıyım ki ellerinden
Anlamalısın, bu el bırakılmaz ebediyen.
Sana öyle bir söz vermeliyim ki
Hastalıkta, sağlıkta, hüzünde, mutlulukta
Bir ömür sen ve ben olmalıyız yan yana...
~Rabia ÜSTÜNSOY
GÜLŞİİR
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi
Gül Şiir, Ahmet Erhan
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlıgın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir