Yapayalnızım dibine kadar yapayalnızım
Kalabalıklar arasında yokum bile
Kara bir deliğin içinde gibiyim
Çıldıracak gibiyim
Bu yalnızlık tehlikeli olmaya başladı
Düşüncelerim yalnız benim
Kaçmaya çalışıyorum ama gün sonu yine başbaşa kalıyoruz işte
Bugünler gececekte
İçimizden geçmesin be
Topraktan var olan insanoğluna
Tanrı can veriyor yaşamak için
Yalnızlık yaraşmaz Tanrı kuluna
Sevmek gerekiyor yaşamak için
Sevmek gerekiyor yaşamak için
Bazen sevdiklerin terk edip gider
Sanırsın yok olur bütün ümitler
Bitmeyecek gibi gelse de dertler
Katlanmak gerekir yaşamak için
Katlanmak gerekir yaşamak için
Katlanmak gerekir yaşamak için
Herkes yarınından bir ümit bekler
Her doğan güneşle silinir dertler
Zannetme bu hayat hep böyle gider
Sabretmek gerekir yaşamak için
Sabretmek gerekir yaşamak için
Nilgün Marmara
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendime bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık
Sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz
Bir umutsuzluk mezarının altına
Gömülmüş tabutun içindeyiz..
Düşün düşün düşün…
En çok düşünmekten kaçıyoruz. Sürekli kalabalıkların içinde oradan oraya savrulan bir sonbahar yaprağı gibiyken düşünmeye fırsatımız olmuyor. Zavallı sonbahar yaprağı rüzgar nereden eserse oraya savruluyor ama biz şanslıyız ki rüzgarımızın yönünü değiştirme şansına sahibiz.
Değiştir o rüzgarı ve kendinle baş başa kalmaya, düşünmeye zaman ayır. Savrulan yaprağın kaderi bazen bir ayak altında, bazen kayanın yamacında, bazense fırtanın gücüyle un ufak olmakmış. Senin kaderin ise rüzgarının yönünde saklı…
Haydi uyan o zaman. Yalnızlık dolu kalabalıklardansa, düşünce dolu yalnızlığı tercih ederek yelkenini doğru rüzgarlara karşı açmayı unutmadan.
Pek yatkınım ağlanmaya yalnızlık ve anlaşılmamışlık için...
-Salih Mirzabeyoğlu