Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde; Yalnız bende değil yalnızlık hali; Deniz de karanlık, gökyüzü de; Bir acayip, kuşların hali.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim; - Akşamüstüne doğru, kış vakti - Benim de sevdalar geçti basımdan. Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış; Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz? Ne ettik, ne gördük su fani dünyada Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir, Ölünce biz de iyi adam oluruz; Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış, Hepsini unuturuz.
Orhan Veli Kanık🌾
Sil Baştan
Sevdiğin kadar sevilmeyeceksin,
Az sevenin bahanesi çok oluyor.
Her insanda yanılma payı bırak,
Acın sevgin kadar büyük oluyor.
Yıllar tükendikçe yalnızlık artacak,
Sevdiklerin bir bir seni bırakacak,
Yüreğinde boşluklar büyüdükçe,
Saçlarına pişmanlıklar yağacak.
Yanlışı doğru bildiklerinden gördüğünde
Hayatın gerçek yüzüyle yüzleşeceksin
Kimin dost kimin düşman olduğunu,
Düşmeden öğrenemeyeceksin.
Koca bir ömrü ardında bıraktığında,
Keşkelerle emeklerine üzüleceksin.
Unutma kalem de sensin silgi de sen,
Vakti gelince sil baştan demesini bileceksin.
Bedirhan Almas
Ölüme Yakın
Şair: Orhan Veli Kanık
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hali.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
1
ölüm rengine bürünmüş
bir Ahmet Erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
yalnızlığı çileden çıkaracak kadar yalnızdım
elimi düğmelediğim ayağımla
bir çağdaş ve müslim olarak
kendime sığındım
Ölüme Yakın
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hali.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
Orhan Veli Kanık
Kifayetsiz sözcükler
Ve vakit şiirlere sensizliği giydirmenin vakti
Gövdesi yok artık hayatımın hayallerimin ve hasta düşen aklımın
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda aklıma yatak sermiş gibi
Adem’i bir yalnızlık gibisin kıldan ince kılıçtan keskindir yüreğine uzanan yol bilirim
Ve ben öznesi eksik bir cümle gibiyim hangi kente sığsam bilemiyorum sen yoksan içinde
ben, yıpranmış sokaklar ortasında avare
sen, kırgın bir ülkenin süreyyası: Gülnare
honçalı novroz gelir; bir de siyah ve sarı
dalgalanır göklerde bir kuşun kanatları
her nağme, dudağında çarpılmış karanfil
sana tutkun atlılar şimdi yorgun ve sefil
göğsünde, kıskandığım bir rüyadır kırmızı
nerdesin, ey masallar ülkesini son kızı
dokunmuyorsa kalem