Artık denizin mavisine
usulca kanat değdiren
ak bir martı değildir umut
Sayfa 59 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Hani yoktu sözlüğünde yıkılmak
kan kan olmuşsa bile koşu alanı
kan kan olmuşsa bile susuzluğundan
oysa şimdi
yaşamına tuzaklar kuruyorsun
kendi ellerinle
Artık bakır çalığına dönmüş
bir hüzündür zaman
sessizce devinirken damarlarında yılgınlık
korkak bir bezirgân gibi
sızar yüreğe ölümün ekşimiş kokusu
kapanır sessizce
kapısı aşkın
Öyle yorgunsun ki
gözlerinde bir avuç cam kırığı
dizlerinde yüzyılların
zincirleri var sanki
Anlıyor ki şimdi yalnız kuş
yalnızlık yanlışlığın ilk adımıdır
Hele dik tut başını önce
haykır yıkılmadığını, tükenmediğini
yüreğindeki yalım nasıl olsa
korlaştırır zamanın çeliğini
sen önce öfkenin adını koy
yanıltmasın yüreğini
Sayfa 48 - Everest Yayınları
Ne yaratmışsa insan
ne duymuş ne düşünmüşse
insana karşı kullanmayı öğrenmişlerdir
Zemheri..
Düşmanın bütün silahları sana dönükken
dumanlı bir hava sarmışken yollan
sen daha pusatlarını bile hazırlamamışsın
oysa yüreğindeki kan
patlatacak nerdeyse damarlarını
Sayfa 24 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Her şey kararırken
Kara tahtaları
Yeşile çevirdiler de
Yeşil umutlarını
Karaladılar çocukların
Sayfa 101 - everest yayınlarıKitabı okudu
Şu yağmurdan dolayı bir melankoliklik geldi sormayın :(
Donuk sabahlar uyanıyor usuldan
ve puslu
Asık bir gökyüzü geçiyor
alnımın penceresinden
Sayfa 35