yaşam
@yasamsarak
☽ Gökyüzüne, yıldızlara ve evrendeki her toz zerresine hayranım.
Öğrenci
İstanbul
46 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Devinimin olduğu yerde ışık, ışığın olduğu yerde kaçınılmaz biçimde gölge vardır. Hayat ışıkla mümkünse de, hayatın anlamı gölgelerde saklı durur. Zamanın ölü doğmuş çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde. Sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, gözyaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler... En çok da yüzler. Neden söz ettiğimi biliyorsunuz. Bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikayeler biter. Birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür.
Gölgesini kaybeden insan, gölgenin kendisine dönüşür.
Sayfa 221Kitabı okudu
%8 (56/656)
184 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Ölümü dışındaki bir şey olarak gören kişi bölünmüşlük içindedir. Onu yaşamın bir parçası olarak algılayan kişi sağlamlaşmış ve bütünleşmiştir.
Sayfa 69Kitabı okuyor
Otantik kişi her iki yönde kendini gerçekleştirmeyi ve dünyaya katılmanın da kendini ayırmanın da gerçek insani olanaklar olduğunu fark etmeyi gerekli bulur.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Salt iyimser bir yaşam görüşünü savunan felsefelerin çoğu genellikle yapaydırlar; bunların en göze çarpanları Dale Carnegie ve olumlu düşünce gücüne bağlı diğer okullardır. Kendinize gitgide olumlu olacağınız, her şeyden hoşlanacağınız gibi, yaşamın her alanında başarıyı garantileyerek bir dizi telkinde bulunarak doyuma ulaşacağınızı söylersiniz. Ancak böyle mekanik bir güdülenme kendi iç dünyanızın derinliklerinden kaynaklanmaz, yalnızca maddesel genişleme ve sahip olma yüzeyinde kalır. Olumlu düşünme hiç şüphesiz sınırlı amaçlar için işe yarayan, "kullanılmış araba satıcısının" yaşama yaklaşım biçimidir. Zengin tüccarlara karşı hoşgörüsüz olmak gibi bir niyetim yok, bu kişilerin mutlaka kötü niyetli olduklarını düşünemeyiz. Bu insanlar, cimri, ikiyüzlü ve kötüler diye bir hoşnutluk ve yardımseverlik maskesi gibi yapay bir yüz takınmaya çalışmazlar. Başka bir seçeneklerinin olmadığını düşünürler. Dünyanın rekabetçi ve gırtlakkesici bir dünya olduğuna ve varolabilmenin tek yolunun başkalarına baskın çıkmak olduğuna inanırlar. Çoğunlukla mutsuz geçen günlerini, şevk dolu olduğunu, işini severek ve başarılı satışlar yaptığını söyleyerek kendilerini ikna edecek şekilde geçirebilirler. Böylece hayatlarını sürdürürler. Bu tutumları artık işlerine yaramadığından (çünkü anlamlı bir yaklaşım için bu uygun bir yaklaşım değildir) bu tür satıcıların sayısında büyük bir azalma vardır.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Alan Watts fırsat buldukça çok güzel bir imge kullanırdı. Sürekli olarak sağlık, doyum ve güzelliğe, kısaca ötedeki cennete ulaşma arayışı içinde olanlardan söz ederdi. Ancak sonsuza dek gökyüzünde yüzen güzel bir dünyada olduğumuzu fark etmede başarısızdı. Cennete olmayı isteriz, oysa biz zaten oradayız.
Sayfa 56Kitabı okuyor
Kendi mezar yazımı yazmaya çalışırken, ne yazarsam yazayım bunun benim için hiçbir anlam ifade etmediğini gördüm. Dünyada ne kadar şey başarmış olduğumun benim için hiçbir anlamı yoktu, çünkü amaçlarımın kendisi anlamsızdı. Sahip olduğum amaçlar, bunların ne öneminin olduğu, hedeflerime varıp varamamam hiçbir fark yaratmıyordu, hayatımı bütün bir şey olarak görmedim. Ancak, kendimi bir ölü olarak gözümde canlandırırken beni geleceğe yönlendirecek hiçbir boyutu olmayan geçmiş eylemlerimin toplamından, kısacası geçmişimden başka hiçbir şey değildim. Yalnız ve sanki nedensiz öldüğüm için, ölüm karşısında tüm umutlarım, değerlerim, sevgilerim ve büyün geçmişim anlamsız göründü. Ölüm kesin bir saçmalık ve özgürlüğün kısıtlanmasıydı. Ancak, bu beni özümün, anlamlı varoluşumun olduğum şey değil, kendimi olmaya sevk ettiğim şey olduğunu fark etmeye götürdü. Ben yaşayan bir özgürlüğüm.
Sayfa 49Kitabı okuyor