Okur Takip Önerileri
''Dedem bunlara kendini bilmezlerin tantanası diyor.''
''Sen o kendini bilmezlere dikkat et Lorenzo. Onlar en tehlikeli düşmanlar, çünkü onlar her yerdeler.''
Sayfa 87
İnsan öldürmek kolay, ama kan ruhuna da sıçrar. İnsan öldürenin ruhu kanar.
Sayfa 51
'Ölümün gerçekte ne olduğunu kimse bilmez, belki de insanlar için en büyük iyiliktir. Halbuki kötülüklerin en büyüğüymüş gibi korkarlar ondan. Bilmediği bir şeyi bildiğini sanmak, kınanması gereken bir cehalettir.'
Sayfa 35Kitabı okudu
'İnsanın tek gerçek özgürlüğü yalnızlığıdır. Ve yalnızlığı küçük düşürense bağımlılıklardır. Aşklar,alkol,nikotin,ahlaki değerler, uyuşturucular... Hepsi de birer pranga olabilir her an, insanın ayağına. Zevk veren prangalar. Ortak özellikleri, varlıklarının verdikleri zevkin uzun bir süre sonra hissedilmemesi, yokluklarının ise derhal kalpte bir ağrı yaratmasıdır. Bağımlı insan atlı karıncaya binmiş gibidir. Ne bir varış noktası, ne de bir ilerleme vardır hayatında. Herkes ilk başladığı yerde, midesi kaldırana kadar döner durur... İnsanın kendiyle mücadelesi, bağımlılıklarını yok etmesiyle başlar.'
Sayfa 512
Okurken tüylerinizi diken diken edecek bir kitap...
Neden seni bir çiğ damlası gibi
Böylesine titrek, böylesine hassas görmeliyim?
Oysa yorgun kalbim üşürken,
Şimdi donuk gözlerim acıyı taşıyor.
Ratko
Leyla için
Sayfa 9
'Bir şeyler hala yolundaydı. Pürüzler mutlaka vardı. Fakat hayat sana ekşi limonlar sunuyorsa...
''Sen de içine şeker atıp limonata yap'' dedi yüzünde tuhaf bir gülümsemeyle. Gülebileceğini düşündü. Böyle bir zamanda gülmek biraz tuhaf gibiydi. Aklını kaçırıyor olabilirdi.'
Sayfa 359
'Milyonlarca çocuğu bozucu, körletici bir eğitimin pençesinde bırakıyorsunuz. Erdem çiçekleri açabilecek bu körpe fidanlar gözlerinizin önünde kurtlanıyor; büyüyüp suç işledikleri zaman, yani içlerine çocukluktan giren kötülük tohumları acı meyvelerini verdiği zaman ölüm cezasına çarptırıyorsunuz onları. Sizin yaptığınız nedir, biliyor musunuz? Asma zevkini tadabilmek için hırsızlık yaratmak.'
Sayfa 16
'Bu hülyadan sonra kafamda, ordumuzu ötesinde berisinde ince serviler ve çamlar görünen engin bir meşe ormanı halinde görüyordum. Gölgeleri ezeli, gövdeleri namağlup, dalları hülyayla çok ciddi ve deruni bir ıstırapla dolu bir orman. Koca dünya bunu mütemadiyen biçiyor, büyük ağaçlarını yere seriyor. Fakat yere dökülen tohumlardan daha zengin genç bir orman fışkırıyor.'Bu orman İzmir'e girecek'.
Sayfa 142
"Kötülük ölmüyor. Asla ölmüyor. Sadece yeni bir yüze, yeni bir isme bürünüyor."
Sayfa 48
