Bazı şeyler nasıl başlarsa öyle öyle gidiyor. Nedendir bilmem bir kere aynı şeyleri yaşmak yetmiyormuş gibi tekrar kendine aynı şeyleri yaşatacak şeyleri yapıyor insan. Hem de bir daha yapmayacağım dediği halde. Bir çekim gücü var, ya da mıknatıs. O anda mıknatısı cezbeden bi demir gibi kendisine çekiyor, sen ne kadar bir daha asla desende. Sahi, neden böyle!! Mıknatıs mı daha güçlü yoksa demirin mıknatısa zaafı mı var?...
Hikâye yirmi dört beyitten oluşmaktadır. Bekâr olan ve evlenmek istemeyen Behlül’ü dostları zorla evlendirirler. Ona güzel bir genç kız alırlar ve gerekli törenlerden sonra gerdek evine sokarlar. Behlül, karısını görünce önce sevinir ve yanına yatarak karısının karnını dinlemeye başlar. Biraz dinledikten sonra, birden feryat figan evden kaçarak
Mustafa Kemal
dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Yaşarken ölmek mi daha kötü öldüğün halde yaşmak mi daha iyi?(anlayan cevaplasın)
Korkuyorum. Sevmekten korkuyorum mesela, acı çekmekten korkuyorum. Büyüklerimden aldığım bu tuhaf korkunun tüm hayatımın merkezine geçip hayatımı mahvetmesinden korkuyorum. Gerçi berbat değil mi ki hayatım? Her gün ölmeyi dilemiyor muyum ki? Hissettiğim tek duygunun acı olmasına şimdiden alışmam gerekmez miydi? Ya da en azından acıyı hissedebildiğim için şükretmem gerekmez mi? Ne boşluktayım ne de bir şey hissediyorum. Bazen üzülmem gereken durumda içimden kocaman bi boşluğun olması ya da herkesin mutlu olduğu bir durumda benim sadece acaba bende hissedebilir miyim diye düşünmem artık normal olmalı. hala korkuyorum. Normal bir insan değilim. Bazı insanlardan daha çok çabalıyorum belki, belki daha iyi bir hayat hak ediyorum. Kaçıp kurtulmak istiyorum. Ama yapamam. Yaşayamadığım bir hayata sıkışıp kaldım ve bundan kurtulmamın herhangi bir yolu yok. Yardıma ihtiyacım var. Yoksa delireceğim. Lütfen biri artık yardım etsin. Lütfen, sadece diğer insanlar gibi hissetmek onlar gibi yaşmak istiyorum. Sadece kendi hayatımı yaşamak ve ona yön vermek istiyorum.
Merve Çelik Babacan
SON
Leyla artık hissizleşmişti. Salaş kıyafetleri, kabarık saçları onun ruh halini anlatıyordu. Evliliğinin altıncı senesin de iki çocuğuyla koşuşturmalı hayatın akışın da yuvarlanıyor gibiydi. Leyla kendi içinde ki ayrı düşüncesiyle ortada kalmış, o salaş bol kıyafetlerinin için de bir yerde göğsünü sıkan o hisle baş başa kalıyordu. Her ona
Yaşamak
Nedir yaşamak her gün paket paket alıp içtiğimiz sigaralar mı,
Mesai bitimi yorgunluğuyla eve dönmek mi,
Akşam ajansları sonrası çay mıdır yaşamak,
Yorgun dizlerinin ağrısını ovuşturmak,
Kendi masalımı yazmak istiyorum
Gerçekler böyle miydi oysaki masalarda kıraliçeler prensesler prensler cüceler cadılar periler ... Bunların Anlamı yok muydu sadece küçüklere söylenen yalanlardan mi ibaretlerdi ama ben bunlara inanmak istiyorum kaç yaşına gelirsem geleyim masal dünyasına inanarak yaşmak istiyorum
Demli Demlik
1. Bardak
İnsanı hüzne boğan şey, içli notalar, kederli yıllar, karşılık bulamamış duygular ya da yaşadığı kırıklıklar değildir aslında. İnsan bir kalp taşıdığı için bir hüznün sahibi olur. Zira “kalbi olanın hüznü olur”. Eğer bir kalbimiz olduğunu iddia ediyorsak elbette bir noktada hüznümüz de olmalı.
2. Bardak
İngilizler ada devleti
2 _ hayal aleminde bir olay kurgulayip birileri ile konuşmak Yaşmak ve bu kurgu sonucunda sevinip yada hüngür hüngür ağlamak normal mıdır ve hayal dünyası o insan a zarar mi verir yoksa onu uçsuz Bucaksız âlemlerden geçirip zengin bir düşünce dünyası mi kazandırır insana ...