Ahmet Tulgar sözleri ve alıntılarını, Ahmet Tulgar kitap alıntılarını, Ahmet Tulgar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“İstanbul’u ne sevgi ne alışkanlık ne öfke ne sıkıntı ne hüzün ne onda yaşadığım birkaç aşkın kalıntısı -bir kent başka ne hissettirebilirse bir insana, içinden geçerken kenti nasıl algılar ve sonra da hemen tanımlarsa kendine- ne de işte bu duygularla algılıyor ve tanımlıyorum ben. Bir kabulleniş diyeyim. Kaderim İstanbul.”
En iyisi aşkın içine doğan çocuklar. Erkekle kadının birbirine olan cinsel arzusu hala istim üstündeyken çocuk yapmak, gerçi bu defada ilgi kayması oluyor diye şikayet ediyor birin den biri, Oidipus'lar, Elektra'lar peşi sıra yani.
Hep ilk istediğini yapıyor. Hep ilk istediğini yaptığı için de tam olarak ne istediğini bilmiyor. Hiçbir şey de istemiyor o zaman da işte. İsteyemiyor.
“İnsan,” dedim, “öleceğini bilerek yaşar. Bundan âlâ müntehirlik olur mu? Üstelik insan alttan alta özler de ölümünü. Hayatının bütünselliğini dünyaya projekte ettiği ölümünden bakarak algılayabilir insan.”