Anne-Laure Bondoux Sözleri ve Alıntıları
Anne-Laure Bondoux sözleri ve alıntılarını, Anne-Laure Bondoux kitap alıntılarını, Anne-Laure Bondoux en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her soluk alışta, sanki havayı ilk kez tadıyordu. Yeni doğan bebek çığlığını atarken duyuyordu kendini hala; bu çığlık, zamanın başlangıcından bugüne, insanlığın tüm nesilleri tarafından atılmış bütün çığlıklara bir cevaptı.
Sayfa 75
Angel, Luis'e delici bir bakış attı. Sonra, beklenenin aksine gülümsedi. Luis bu gülümsemenin anlamını çıkaramadı; ama Angel için güzel, çok güzel bir gün başlıyordu. Paolo onu saçağın altında bekliyordu; ölüme karşı kazanılmış bir gün daha. Luis'in geceyi Délia'yla geçirmiş olmasının önemi yoktu, başkalarının mutluluğunun hiçbir önemi yoktu.
Sayfa 72
Paolo, onun gözden kayboluşunu izlerken, benzerini daha önce yaşamadığı, toprak yığınının altında yatan ölmüş annesini düşlediğinde bile hissetmediği bir hüzne kapıldı. Çok güçlü ve derin bir hüzündü bu, ama güzeldi de; tamamen ona aitti, çok gizliydi. Temelinde, ancak aramaya sabrı olanın bulabileceği türden önemli bir gerçek yatıyordu kuşkusuz.
Sayfa 71
Paolo birden artık çocuk olmadığını hatırladı. Bu düşüncenin, üzerinde tuhaf bir etkisi oldu; sanki bu dönüşüm, o daha kendini hazırlamadan, bir anda gerçekleşmişti.
Sayfa 154
öldürenler #1
Başta, konuşamadılar. İkisininde dağarcığında, yüreklerinin derinliklerinde yatanları ifade edecek kadar güçlü sözcükler yoktu.
Sayfa 146
sevdiklerimden #1
Çalı çırpı demetlerini gururla Ricorda'ya gösterirken, "Şöminen için saklarsın," dedi.
"Eğer kışı çıkarabilirsem!" diye gülümsedi ihtiyar oduncu.
"O kadar yaşlısın yani!"
"Okuyacak fazla kitabım kalmadı," diye cevapladı ihtiyar.
Sayfa 126