En Eski Berna Durmaz Sözleri ve Alıntıları
En Eski Berna Durmaz sözleri ve alıntılarını, en eski Berna Durmaz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ah, dedim pencereden çekilirken, Ben senin o gencecik süt çiçeği bakışını alsam, koysam başucuma süs diye, birkaç gün belki birkaç gece daha kayarız başka bir aleme.
Aşkın mabedi de tendir, hadisi de. Yel aldı sözümü duyurdu cümle aleme...
Sayfa 30 - Can yayınlarıKitabı okudu
Nehir her şeyi yutarken içinden bir adamı atıyor dışına. Adamın giyitleri partal parça, hali bin perişanlık. Elimi uzatıyorum, yardım ediyorum sudan çıkmasına. İyi ki geldin diyor bana ‘ben bin yıldır bu sulardaydım, sen olmasan daha binyıl sürüklenir dururdum.
Sayfa 32 - Canlı yayınlarıKitabı okudu
Kel şehri hikayesi
Nehirden çıkıp gelen sevdikleridir onların. Gömüldüğü sulardan geri geleceğine inanırlar ve beklerler her yıl aynı vakitte. belki gelir, gelmiştir, lakin insanın insana ettiği yüzyıllardır değişmez yeniden boğarlar onu suda.
Sayfa 33 - Can yayınlarıKitabı okudu
Şişenin içinden baktım eşyaya
Vay, dedim kendi kurduğum Çemberime tutuldum. Çemberler böyledir, başı sonu yok ya girişi çıkışı olmaz. Kendi içinde döner döner bir nokta olur. Büzüştüm bir nokta oldum oturdum ortasına.
Sayfa 46 - Can yayınlarıKitabı okudu
“Gitmeli,” dedi sonunda.
“Bu yaşamalar için.”
“Bu karanlık bu kadar uzun mu sürer?”
“Sürmez,” dedi yanlarındaki en yaşlısı, “ben de gördüm çok uzun zamanlar ömrümde. Ama bir kaybolduysa bir göründü güneş. Bir üzdüyse bir güldürdü. “
Böyle yağmurlu gecelerde sığınılacak bir yer. Yüzümde, ona bakarken gülümsemenin çarpılıp bozulmuş hali... Öylece kalmış, unutulmuş, bozulmuş.
Sen de otuz okka, ben diyeyim elli. Öylece ağır yükü var bu insan soyunun. Diyene, diyebilene ne gam.