Cem Kalender Sözleri ve Alıntıları
Cem Kalender sözleri ve alıntılarını, Cem Kalender kitap alıntılarını, Cem Kalender en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Olay kapanmıştı. Karşımanın ne anlamı vardı, yarayı kanatmanın kime ne faydası olacaktı?
Sayfa 165 - Doğan KitapKitabı okudu
"Zatürreden ölmüş" demişti Muhtar, ama çocuk babasızlıktan ölmüştü.
Sayfa 220 - Doğan KitapKitabı okudu
zira konuşulması gereken her şeyi o konuşuyor, söylenmesi gereken her şeyi yine o söylüyordu.
Sayfa 145 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanlar cehaletten helak olacaktı neredeyse.
Sayfa 55 - Doğan KitapKitabı okudu
Bektaşi'ye sormuşlar, "Dünyanın öküzün boynuzu üzerinde durduğunu söylüyorlar, sen ne diyorsun?"
"Elbette doğru değil bu ama mutlaka buna inanacak öküzler çıkacaktır" demiş Bektaşi.
Sayfa 244 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanlar konuşmayı, dedikoduyu seviyordu, sadece sevmediklerinin değil sevdiklerinin de arkasından konuşuyorlardı.
Sayfa 47 - Doğan KitapKitabı okudu
sanki ruhları ölmüştü de bedenleri yaşıyordu.
Sayfa 44 - Doğan KitapKitabı okudu
bir dramı yaşamaktan daha büyük dram varsa o da buna maruz kalmak, izlemekti.
Sayfa 49 - Doğan KitapKitabı okudu
Nefes almakta güçlük çekiyordu, göğüs kafesi küçük geliyordu sanki.
Sayfa 111 - Doğan KitapKitabı okudu
Keşke yapılsaydı
Herkes görevini layıkıyla yaparsa bu ülke daha iyi, daha huzurlu, daha müreffeh olurdu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Şimdi ise bize tekrar cennet vaat ediliyor. Kocaman bir cennette bin bir çeşit yiyecek ve içecekten sadece bir meyve neden yasaklandı? Çünkü
cennet ancak yasakla kurulabilirdi. Aslında yasak meyve bir evin en altındaki taştı. O taş senin aracılıgınla çekilince bütün bina çöktü Yani insan kendi doğasından çıkıp Tanrının doğasına girdi. Bütün cirpinisi tekrar kendi doğasına girmek, ama başaramayacak.
Sayfa 174Kitabı okudu
her şey sarpa sarmış, kördüğüm olmuştu, bir çıkar yol arıyordu, bir çözüm, bir umut ışığı...
Sayfa 13 - Doğan KitapKitabı okudu
…bakışlar da insana ait değil. Bakışı baktığımız anda kaybederiz. Baktığımız anda bakış bize ait değildir artık. Bakışımızı görebilir miyiz? Hayır. Bize ait olsa görebilirdik. Hem insanlara ne kadar çok bakarsak kaybımız o kadar fazla olur. İnsan, bakışını ne kadar bölüp parçalayıp dağıtırsa o kadar acı çeker. Konuşma da öyle, söz ağzımızdan çıktığı anda bize ait değildir, başkalarınındır.
Tek doğru kendisiydi zaten, herkesi, her şeyi kontrol etmek istiyordu.
Sayfa 14 - Doğan KitapKitabı okudu
Pişman mıydı ,değildi, mutlu muydu ,değildi, huzurlu muydu ,değildi ama özgürdü.
Sayfa 114 - Doğan KitapKitabı okudu
