Kişisel gelişim ve psikoloji kitapları okumayı severim ben ve bu kitabı da yazarı araştırmadan almıştım. Yazar, bir blog sahibiymiş ve bloguna gelen sorunlara kendince çözüm önerileri sunuyormuş. Bir nevi Güzin Ablalık yapıyormuş. Bu nedenle bana, verdiği tavsiyelerin içi boş geldi. Kendi hayatında yaşadığı sıkıntıları anlatmak ve içini boşaltmak için yazmış gibi hissettirdi. Bloga yazanların bazılarının terapiye ihtiyacı varken bu bloga yazmaları çok tuhafıma gitti çünkü verdiği tavsiyeler pek işe yarar şeyler değil. Bana pek bir şey katmadı maalesef. Bir daha bu tür bir kitap almadan önce yazarı araştırmayı atlamayacağım.
Çalacak mı? Çalmayacak.
Aramalı mısın? Aramamalısın.
Ama hep arardın. Aramadan duramazdın çünkü kalbin kırıktı. Kalbini kıran insanla bir kez daha konuşursan belki fikrini değiştirip kalbini tamir eder diye düşünürdün.
Yalnızlık artık bir oda değil, tüm dünyaydı ve artık ben orada daha önce hiç yapmadığım bir şekilde işgal ettiğim bu dünyada yalnızdım. Evrenin asla hiçbir zaman şaka yapmadığını öğrenmiştim. İstediğini alır ve asla geri vermezdi.