Clive Barker Gönderileri
Clive Barker kitaplarını, Clive Barker sözleri ve alıntılarını, Clive Barker yazarlarını, Clive Barker yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eskiden gerçek Uriel ile hayali Uriel arasında bir fark varsa bile bu artık geçerli değildi. O tür ayrımlar başlarının hem içinde hem de dışında yaşadıklarına inanan, düşünceye asıl hâliyle değil de hayatın gölgesi olarak bakan Guguklar için geçerliydi.
Uriel gerçeğin farkındaydı. Eski İlim'le baştan çıkarılarak en derin arzusunun itiraf ettirilmesi gerekmişti. O arzu kendi gerçek yüzünü görmek ve yalnızlık tarafından murdar edilmeden önce neye benzediği öğrenmekti.
Sayfa 645 - Uriel=Musibet
"Ya şimdi gelirsin ya da asla."
Suzanna belki de asla gelemeyecekti. Önünde açığa çıkan muazzam güçten öylesine büyülenmişti ki şaşkın bakışlarını ondan ayıramıyordu. Bu ölçekte bir kuvvetin gaddarlık gibi alçakça bir eylemde kullanılması onu hayrete düşürüyordu. Bunu mümkün kılıp da ona karşı ne bir deva ne de bir deva ümidi sunan bir gerçeklikte sorun vardı.
Sayfa 639
Cal'in o geometride tek gördüğü paradokstu. Varlık ağarmış fakat siyahtı; içi bomboş olmasına rağmen ağzına kadar doluydu; kusursuz bir güzellikteydi ama herhangi bir canlı dokunun olamayacağı kadar çürüktü. Kelimelerle ifade edilemeyecek kadar murdar olan ve leş gibi kokan canlı bir göz ve ışık kalesiydi.
Sayfa 570 - Musibet(Hobart konak olduktan sonra)
Madem ki kaçınılmaz son bu, bırak Musibet elinden geleni ardına koymasın. Bırak hiçlik çıkagelsin ve umudun zorbalığına son versin.
Sayfa 566 - de Bono-Musibet'ten kaçış
"Bunlara anlam vermek için Tanrı'ya ihtiyacımız yok"
Sayfa 558 - Immacolata (ex)
Şimdi ölümün eşiğindeyken aynı paradoks tekrar karşısına çıkmıştı. Ölmek için mi uyanmıştı, yoksa ölmek gerçek uyanıklık mıydı?
Sayfa 474 - Cal, Deveran'da
Bitki örtüsü kendi hayvanlarını doğuruyordu; tomurcuklar böceklere çiçekleniyor, meyveler kürk ve pul çıkarıyordu. Bir bitkinin açılmasıyla kelebekler titrek bir bulut misali havaya yükseldi, dikenli bir çalılıkta kuşlar canlanıp kanatlandı, bir ağaç gövdesinden akıllı bir reçine gibi beyaz yılanlar aktı.
Sayfa 469 - Deveran'ın içinde
Musibet..uyanacak.. yakında..
En büyük mutluluğu havanın çürük kokusuyla dolup taştığı yerlerde yakalayan, bağırsaklardan kolyeler ve ölülerden ruh ikizleri yapan Immacolata bile o menfurun huzurunda uyanmak için dua ettiği kâbuslar bulmuştu.
Musibet halen uyuyordu ki bu korku dolu Immacolata için küçük de olsa bir avuntuydu fakat ebediyen uyuyacak değildi. Henüz bitmemiş vazifeleri, gerçekleşmemiş hırsları vardı. Çok yakında yatağından kalkacak ve işini bitirmeye gelecekti.
Peki o gün ne olacaktı?
"... her şey kum olacak..."
Sayfa 450
Senin türünde olduğu gibi benimkinde de kutsal savaşlar dedikodulardan bile daha kolay çıkartılır.
Sayfa 363 - Immacolata