En büyük mutluluğu havanın çürük kokusuyla dolup taştığı yerlerde yakalayan, bağırsaklardan kolyeler ve ölülerden ruh ikizleri yapan Immacolata bile o menfurun huzurunda uyanmak için dua ettiği kâbuslar bulmuştu.
Musibet halen uyuyordu ki bu korku dolu Immacolata için küçük de olsa bir avuntuydu fakat ebediyen uyuyacak değildi. Henüz bitmemiş vazifeleri, gerçekleşmemiş hırsları vardı. Çok yakında yatağından kalkacak ve işini bitirmeye gelecekti.
Peki o gün ne olacaktı?
"... her şey kum olacak..."