Okurken insanın sayfalar içinde kaybolduğu, olaylarla akıp gittiği, kitabın ele aldığı çoklu kişilik bozukluğunu adeta hissettiği hatta etrafında gördüğü insanlar için "acaba" diyerek sorguladığı bir kitap. Duygular inanılmaz bir şekilde okuyucuya geçiyor. Özellikle baş kahramanın çocukluğunda görmüş olduğu işkencelerin anlatıldığı bölümler en katı insanı bile duygulandırabilecek, ağlatabilecek türden. Kitabın son sayfasını okuduğumda mutlulukla hüzünü aynı anda hissettim. Baş kahramanın iyileşmiş bir birey olmasının mutluluğu ve ondan ayrılacak olmanın verdiği hüzün. Sanırım uzun bir süre daha onunla yaşayacağım.
