Bakkala giderken bir adam gördüm. Sokağın bir kenarına oturmuş, başını ellerin arasına saklamıştı ayaklarının çok yakınından geçerken, Gözlerine baktım. Bomboştu bakışları. Karşıdaki evleri gözlüyordu. Bir noktaya takılmış Bu yeşilimsi gözler hayatın sonunda bir hiçlik olduğunu gösterdi bana. Bir hiç... boş, hiç... Yaşamaya çalış, çalış sonra hiçliğe karış.