En Eski Hüsrev Hatemi İletileri
En Eski Hüsrev Hatemi iletilerini, en eski Hüsrev Hatemi okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Biryudumkitap
Biz bizi ayırıyoruz. Seviyoruz ses etmiyoruz, üzülüyoruz ona da katlanıyoruz, varmak istiyoruz fakat gitmiyoruz. Neden?
“ Çünkü insanlar arasında engel, yalnız dağlar değildir.” der.
Hüsrev Hatemi
İnsan isterse, yok olur bütün engeller, engebeler ve dağlar. İnsan hakikatle isterse, boğulmak ne mümkün hasret denizinde🌺
Aşka Reddiye
Kapılmayı göğün maviliğine,
Bir güneşle bütün bir gün mutluluğu
Unutalı yıllar geçmiş aradan
İnansaydım sana eskisi gibi
Hatırlat derdim belki yine
Sen yoksun ey aşk
İnsanlar arasında yangın yerleri,
Kısa yakınlıkların yıkıntıları var
İşin kötüsü daha sevginin başında
Ellerinde hesap cetvelleri,
Kar ve zarar hesaplıyor
Kaz adımıyla yürür içimde karamsarlık,
Ve hayâlin salınır onunla karşıt yönde;
Gittikçe uzaklaşan şarkı gibisin artık,
Yalnızlık hükmediyor bu çok bulutlu günde.
Sevdâ sırlı sularla sürüklendi sâhile...
Kara kumudur kalan kalbimde bozkırların.
Ümitsizdi yolculuk ve dağıldı kafile,
Benim içimde çamur ve kar’ı otogarın,
Sen güzel günlerini şarkılaştırdın bile.
İnsanlar ne ki, çoğu kalpler ezen birer tank
Senin de çevren yalnız kuş ve çiçek değil ki...
Yerler makine yağlı, izmaritli ve çorak.
Uzaktan şarkıların duyulurken sâdece
Sırtlanlar arasına konar bir küçük serçe
Tuzlu göller, dikenler arasında bir kaynak,
Kaz adımıyla gelir şimdi yıldızsız gece
Âh ömrüm, sen elimde onarılmaz bir sırça.
Hüsrev Hatemi
Otogarda Gece Hüsrev Hatemi
Ben sana çok dualar yolladım
Gücümce hamd ve senalar yolladım
Sen bana akıl-fikir vermiştin
Suç benim Rabb’im,
Ben çuvalladım
Hüsrev Hatemi
Cesâret kalbim, cesâret!
Sustun bütün kış, ürktün kırılmaktan;
Çok gerilerde kaldı derken kar,
Sonra bahar
Ve Temmuz geçti.
Yasımız duruldu, coşkumuz geçti…
Ne ümit var artık ne korku;
Ağustos gecesinde ağulu
Sesleri yalnız böceklerin…
Cisim sarayı yıkılmadan,
Yeni bir sevinçle yıka haydi
Geçmiş günlerin kıştan kalan,
Balçığını sanmam ki arınsın.
Bir devletin inkırazı sanırsın,
Ağustos güze terk eder mülkünü
Ve Zaman’ın Mehter Bölüğü,
İcra-yı âhenk edip sürekli,
Örtüyor gidenlerin çığlığını…
Cesâret ey kalbim, cesâret!
Hüsrev Hatemi
Kendini yak, herşeyi yak.
Kendimle baş başa kalınca
Çok defa,
Hava soğur, anılar tipisi başlar
Kar zerreleri yüzümü acıtır, burnum alnım buz gibi
Bu yağış, bazan iri taneli bir dolu
Nerdeyse kafatasımı kıracak,
Dua ve Ümitlerin şöminede yandığı
Ruhumun dağ evine dönerim.
Ümitler ısıtmaz insanı ruh kışında,
Saman alevi gibi yanar ve sönerler
Kurtarıcı olan dualardır ancak,
Duaların ormanını beslemedikçe
Sonumuz donmak.
Ayrıca ruhumuzun dağ evinde,
Ölümden sonra da önce de
Yalnızlığımız mutlak.
Hüsrev Hatemi
Hem öğrendik, hem de yok olduk.
Sevgi,acıyı öğrenmektir
Tüm bencilliklerden iğrenmektir
Bir özge kurbanlığa olup talip
Her an,her saniye doğranmaktı
Hüsrev Hatemi
Çünkü insanlar arasında engel, yalnız dağlar değildir.
Hüsrev Hatemi
