Hakkında
İlhan Mimaroğlu, (1926 - 2012) Türk besteci, yazar. Kuruluş döneminin ünlü mimarlarından Kemaleddin Bey’in oğlu olan İlhan Mimaroğlu’nun buluşçu kişiliği, bestelerine olduğu kadar, yazdığı müzik eleştirilerine, deneme ve anılarına yansımıştır. Onu sadece besteci olarak değil, aynı zamanda müzik eleştirmeni, radyo programcısı ve bir yazar kimliğiyle de tanımak gerekir. 1959 yılında New York’a yerleşen Mimaroğlu, Türkiye ile hep yakın ilişkiler içinde olmuştur. İstanbul ve Ankara radyolarında başlattığı "Çağımızın Bestecileri" adlı programı New York’dan sürdürmüş ve ayrıca jazz programları hazırlamıştır. 1961 yılında Türkiye’de ilk baskısı yapılan "Müzik Tarihi" kitabının baskıları yenilenmiş, bunu yeni kitapları izlemiştir. 1990’lı yıllardan başlayarak gazetelerde müzik yazıları ve denemeler de yazmıştır. Küçük yaşta babası ölen Mimaroğlu, mühendis olan üvey babasının evinde büyümüştür. 1945 yılında Galatasaray Lisesi’ni, 1949’da Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirmiştir. Ankara’da kısa bir süre Hayrullah Duygu’dan klarnet dersleri almış, daha sonra kendisini bütünüyle müziğe adamıştır. Bu dönemde radyoda programcılık yapmış ve müzik yazıları yazmıştır. 1955 yılında Rockfeller Bursuyla iki yıl için New York’a giden Mimaroğlu, Columbia Üniversitesi’nde Paul Henry Lang’ın müzikoloji ve Dogulas Moore’ın kompozisyon derslerini izlemiştir. 1959 yılında yeniden ABD’ye giderek New York’daki The Record Hunter plak firmasında repertuar uzmanlığı ve "Voice of America" radyosunda sanat eleştirmenliği yapmıştır. 1963 yılından itibaren Columbia Üniversitesi’nde Usaçevski yönetiminde öğrenim gören besteci, elektronsal müzikte sanat mastırı drecesini almıştır. Bu dönemde Edgar Varése ve Staphan Wolpe ile kompozisyon çalışmıştır. Daha sonra Columbia Üniversitesi’nde elektronsal müzik dersleri veren Mimaroğlu, 1968 yılında Fransız Radyosu’nun daveti üzerine Müzik Araştırmaları Merkezi Stüdyosu’nda çalışmalarını sürdürmüş, 1971-1972’de Guggenheim Ödülü’nü kazanmıştır. İlhan Mimaroğlu, "öncü müzik" anlayışındadır. Atonalitenin "çağrışımlara uygun düştüğü" görüşündedir. Elektronik yapıtlarını conventional stüdyo ortamına göre yazmakta, elektronsal gereçlerle kısıtlanmaktan kaçınmakta ve tını reklernini öne çıkarmayı yeğlemektedir. Yaratılarının yanı sıra, sayısı yüzleri bulan müzik yazılarıyla katkılar getiren sanatçı, Cumhuriyet ve Yeni Yüzyıl gazetelerinde yayınlanan yazılarıyla yankı uyandırmıştır. Besteci, ASCAP üyesidir.
Başlıca yapıtları
İlhan Mimaroğu’nun yapıtlarını "geleneksel çalgılar için" ve "elektronsal gereçler için" iki grupta ele almak olanaklıdır. Onun geleneksel çalgılar için yazdığı yapıtlar doğal olarak yine "öncü" niteliktedir.
Geleneksel çalgılar için
Monologlar, klarnet ve viyola için.
Püç parça, 1952.
Pices Sentimentales, piyano için.
Anı ve Günce Sonatı, piyano için.
Rosa, piyano için, 1978.
Valses ignobles et sentencieuses, piyano için.
Yaylı dördüller.
Yaylı çalgılar için gece ezgileri.
Sessions, piyano için, 1977.
Ses bantı ve çalgı ya da şarkı ortamı için
Music Plus One, keman için.
Still Life, viyolonsel için, 1980.
Sleepsong for Sleeper, klarnet, piyano ve elekronik teyp için.
Elektronik müzik
Görsel Çalışma, 1965.
Immolation Scene, söz ve şarkı için, 1983.
Prelüdler, manyetik teyp için, 1966-76.
Jean Dubuffet’in Coucou Bazar’I için müzik.
Le Tombeau d’Edgar A. Poe, 1964.
Besteci ve Çalgıcı için piyano müziği, 1976.
La Ruche, viyolonsel, klavsen, piyano ve elektrikli aygıtlar için.
Intermezzo, 1964.
Bowery Bum, 1964.
Wings of the Delirious Demon 1969.
Sing me a song of Songmy, 1971.
Tract, ses ve elektronsal için, 1972-74.
To Kill a Sunrise, 1974.
The Ofering, ses ve teyp için, 1979.
Kitapları
Amerika’nın Sesi, Ankara, 1956.
Caz Sanatı, İstanbul, 1958.
11 Çağdaş Besteci, Ankara, 1961.
Müzik Tarihi, İstanbul, 1961, 4. basım, 1990.
Günsüz Gece, İstanbul, 1989.
Elektronik Müzik, 1991.
Ertesi Günce, İstanbul, 1994.
Yokistan Tasarısı, İstanbul, 1997.
Geldim gördüm geçtim gittim, 1999.
Film müziği
İlhan Mimaroğlu, Federico Fellini'nin 1969 tarihli filmi Satyricon'un müziklerini Nino Rota ile birlikte yapmıştır. Özellikle filmin 31. dakikasından sonraki Türkçe sözlerin de işitildiği atonal elektronik müzik bölümünün İlhan Mimaroğlu'na ait olduğu anlaşılmaktadır.
Unvan:
Türk Besteci ve Yazar
Doğum:
İstanbul, 11 Mart 1926
Ölüm:
Manhattan, New York, ABD, 17 Temmuz 2012
Okurlar
6 okur beğendi.
87 okur okudu.
3 okur okuyor.
125 okur okuyacak.
6 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Yenilgiye uğrayandan yana olunuz hep.
Çünkü çoğunluk orada değildir.
Sayfa 16 - PanKitabı okudu
Bir yaylı dörtlünün üyeleriyle birlikte lokantaya gittik. Her biri New York'un en seçkin çalgıcıları arasında sayılıyorlar. Ama, televizyonun, radyonun reklamlarında çalarak geçimlerini sağlamak zorundalar.
Bir ara, günlük uğraşlarından konuşmaya başladılar.
" Domates salçasının onaltılıklarında kemanlarla flütler arasında birlik kurmak çok güç oldu. " dedi ikinci kemancı.
"Bırak sen onaltılıkları" diye atıldı viyolacı. " Köpek mamasının Adagio espressivo'sunda yönetmen tempoyu yanlış vurduğu için şaşırdım; uyarmak zorunda kaldım kendisini."
Viyolonselci, temizleme tozundaki yorumunu başarılı sayıyordu. " Umarım ki yarın diş macunu da iyi geçer. " dedi.
" Öbür gün hepimiz için büyük gün, " dedi birinci kemancı. " Hamburger seslendirilecek, Hamburger."
Sayfa 130 - PanKitabı okudu
... Bu ara filmde ( Patricio Guzman'ın Şili deki darbeyi konu alan belgesli ) yaşlı bir adam göründü. Ağlıyordu. Gençliğinde Nazilerden kaçmış. Şili'ye yerleşmiş. Pinochet darbesinde oğlunu öldürmüşler. Bilebilir miydi? Nazilerden kaçıp günün birinde Şili'de Amerikan faşizminin içine düşeceğini?
Ağlıyor adam, dünyanın dört bucağında zıpçıktıları Hitler gençliği gibi üreten Amerika.
Sayfa 33 - PanKitabı okudu
Yahudi müziğine gelince, tapınak müziği Levit denen müzikçilerin elindeydi. Süleyman çağında tapınak törenlerinde, hasasra adı verilen bir türlü trompet, magrefa adını taşıyan bir türlü org ve zilçal adlı bugünün or kestra ziline benzeyen bir vurma çalgısı başlıca çalgılar arasındaydı. Bunla rin yanında Yahudilerin, Mısır'la, eski Yunan'la ve türlü Asya ülkeleriyle ortak çalgıları vardı: Nevel (büyük arp), kinnor (bir türlü kitara), halil (bir türlü zurna) vb. Bugüne kalmış tek Yahudi çalgısı, şofar adı verilen koç boynuzudur.
Sayfa 18 - Varlık, 3. baskıKitabı okudu
" Mutlular iyi yanar. " der şeytan.
Birgünler kendimizi mutlu saymış olmalıydık!
Sayfa 30 - PanKitabı okudu
İletiler
Beethoven'ın Yaşadığı Dönemde Müziğine Etki Eden Önemli Olay ve Şahsiyetler
· Klasik Dönem ve Devrimler Çağı
Müzik tarihi içerisinde yer alan klasik dönem, 18.yüzyılın ilk yarısı ile 19.yüzyılın başlarını kapsar. Sanatta klasisizm, dengeli ve tarafsız anlatımla birleşmiş yapı netliği demektir. Klasik sözcüğü ayrıca, tartışılmaz örnek
-Sonunda ise şu hüzün ve sevgi dolu cümleyi kuruyor,
: "Onunla beraber ama tek yaşıyorum." 
İlhan Mimaroğlu
Yorumlar ve İncelemeler
