Kemal Demirel Gönderileri
Kemal Demirel kitaplarını, Kemal Demirel sözleri ve alıntılarını, Kemal Demirel yazarlarını, Kemal Demirel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Paylaşmak en çok yaşanan şeydi aramızda. Olanağı var mıydı hiç, birinin biraz parası olsun da, ötekinin aç uyumasına gönlü elversin!
Sayfa 25 - PupaKitabı okudu
Sıkıntıya katlanmak alıştığımız bir yaşam tutumuydu.
Sayfa 27 - PupaKitabı okudu
Senai'de gördüğüm bir zenginlik vardı, o güne kadar kimselerde görmediğim bir yürek zenginliği...
Sayfa 16 - PupaKitabı okudu
“Sen Feriha Abla'dan çok korkuyordun. Sevginin, saygının var ettiği bir korkuydu bu. Daha doğrusu ben bunu yıllarca korku sanmıştım. Sonra sonra, ancak yetişkin olduğumda fark ettim ki korku değildi bu Senai Abi, korku değil, sevginin her an duyulan sıcaklığının coşkulu, telaşlı haliydi Feriha Abla'yla yaşadığın.”
“Ne olmuşsan oldun, yalnızca sana yakışanlara sahip çıktın, ömür boyu. İnsanların ardına düşüp koştuğu, yarıştığı şeylerin hiç mi hiç ilgisi yok seninle.”
“İnsan insanı sever, niçin sevdiğine ilişkin bazı şeyler de söyler. Ama gerçekte, sevgisini oluşturan şeyi söyleyememiştir yine de.”
“Bir insan, bir insana bir şey katarak onu zenginleştirebiliyorsa, bu insan dünyayı da zenginleştiriyor demektir. Ama Senai Abi, bir yandan da o insanın kendisi de zenginleşiyordur değil mi?”
“…kızın annesi çok az konuşan, dedikodulara karışmayan, tertemiz, kişilikli bir insandı. Yani bizden başkaydı, bambaşka biri. Bu nedenle de herkesin hıncı vardı ona, herkese diken gibi batıyordu.”
“Kendileri de hırsız olanlar başkalarına ‘hırsız’ diyebiliyorlar, herkesin namussuz dediği birileri de başkalarına ‘namussuz’ diye bağırabiliyordu.”
Sevgi dünyamızın olgunlaşmasına yardım edebiliyor zaman.
Sayfa 80Kitabı okudu
Insanlar bir araya geldiklerinde, neredeyse, yeşerten bir yaşama değiniriz diye korkarak sürdürüyorlar ilişkilerini.
Sayfa 75Kitabı okudu
Uzayla aramız küçüldükçe insanla insan arasındaki boşluk büyüyor.
Sayfa 75Kitabı okudu
Yüreğimizle yaşadıklarımızı ortaya koymak, düşünerek yaşadıklarımızı ortaya koymaktan ne kadar da zormuş.
Evimin İnsanları
