Kurt Vonnegut Gönderileri
Kurt Vonnegut kitaplarını, Kurt Vonnegut sözleri ve alıntılarını, Kurt Vonnegut yazarlarını, Kurt Vonnegut yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tatlı, serin rüzgarlar iyileştirsin beni
...
Sayfa 126Kitabı okudu
Benden akıllı biri
O imkansız karşılıklı aşk mucizesine inanacak kadar deli değildim.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hoş, bu özgürlüğü ne yapacağım konusunda ne diyeceğimi bilmiyorum. Bu kararsızlık hali yeni bir şey değildi. Bıçağı çıplak bedenime batırırken kendimi öldürmek mi yoksa keşfetmek mi istediğimi (biri diğerine yol açsa bile) bilmiyordum.
Sayfa 101Kitabı okudu
Onu neyin beklediğini hiçbir zaman farkedemedi
Bazen aramıza çok mesafe koymasına izin verdim, çünkü sürekli olarak fazla yakınında olursam bir umutsuzluk anında kendine zarar verip benim hükmümden kaçabilirdi.
Sayfa 93Kitabı okudu
Koşarken hayatını sorgulamazsın zaten,mentali toparlarken
...Hiç ilgilenmiyordum, çünkü koşarken yoğun, kesintisiz, hem dışarıya, kum ve tuğlalar dünyasına, mavi göğün altındaki yeşillikIere, hem de kendi iç dünyama yönelik konsantrasyonumu korumak zorundaydım. Asla hata yapmayan ciğerlerimin etkin çalışması, içime çok güzel, moleküler bir müzik yayıyordu. Irmaklar, koylar, çağlayanlar geçtim, kuruyan göllerin kaygan çanaklarından geçtim...
Sayfa 92Kitabı okudu
Kimseye soru sormadım, kimse de bana yaklaşmaya cesaret edemedi...
Sayfa 92Kitabı okudu
Kral keyifli, ben üzgündüm, çünkü bir aşık yitirmiş, yerine bir av kazanmıştım.
Sayfa 91Kitabı okudu
Bu yeni başlayan -ve herhalde sonuncu- oyunda izini kovalayabilmek için, artık benim sevgilim, talibim olmayan, beni tanıyan ama bir yandan da tanımayan adamın kokusunu içime çektim. Çılgınlar gibi kaçışının izlerini önce açık kapılarda, etrafa saçılmış güllerde buldum; kokuları işime yarayabilirdi, çünkü hiç olmazsa bir süre onun kokusunun parçası olmuşlardı.
Sayfa 90Kitabı okudu
Aşk öldü. Sizde de ölecek, ama benim birkaç anda yaşadığım bu tükeniş sizde yıllar, aylar alacak.
Sayfa 90Kitabı okudu
Derdim çoktu, kendimle savaşıyordum, gün ışığı bile ciddiliğiyle sinirimi bozuyordu...
Sayfa 83Kitabı okudu
Çok doğaldır ki......
Kendimi anlamadaki bu kahrolası beceriksizliğimi incelemeye, keşfetmeye devam ettim. Çeşitli düşünce düzeyleri aynı anda üst üste çıkıp gelince, yargı yeteneğime güvenme konusunda da kuşku duymaya başladım. Saf kehribarın içinde fosilleşip kalmış bir böcek gibi, kendi obnubilatio lucida'sında boğulan deli bir kadın. Çok
doğaldır ki ...
Sayfa 80Kitabı okudu
Ah ya
Duvarlar, kıvrım kıvrım yumuşacık döşeme ve altında çelik mi, taş mı olduğunu anlayamadığım bir engel, ama o rahat yumuşaklığı tırnaklarımla parçalayabilirdim. Ayağa kalktım, başım tavanın içbükey yuvarlaklığına dokundu. Çevremde, tepemde bunlar, ama içimde? Ben! Yalnız ben mi?
Sayfa 80Kitabı okudu
Hazırlıklar kusursuzduysa, neden anımsamamam gereken şeyleri anımsıyordum?
Sayfa 79 - Hatırla ölmezsinKitabı okudu
Hayır
Birbiriyle çelişen öğelerden kendime ait hiçbir şey kuramıyordum, olmaya ki, var olan kurguda bir oransızlık, içine sokulup yapının çekirdeğine ulaşabileceğim çatlaklar bulabileyim! Her şey olması gerektiği gibi mi olmuştu gerçekten?
Sayfa 79Kitabı okudu