En Eski Mary Ann Shaffer Sözleri ve Alıntıları
En Eski Mary Ann Shaffer sözleri ve alıntılarını, en eski Mary Ann Shaffer kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Elbette ben de seni görmeyi çok istiyorum ama ruhsuz, iradesiz bir makineye döndüm ben.
Heyecan içinde olmalıydım. Oysa içim sıkılıyor. Her şey öylesine kırık dökük ki, Sophie; yollar, binalar, insanlar. Özellikle insanlar.
Sayfa 12 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Savaş sonrasında savaş sırasında olduğundan daha sert bir mantığa sahip olmak şaşkınlık verici değil mi?
Sayfa 26 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Altı yıl boyunca savaştan söz etmiş, savaşı yaşamıştım; artık ilgimi başka bir şeye yöneltmek için can atıyordum. Ama bu kendimden başka biri olmayı dilemek gibi bir şeydi. Savaş artık hayatımızın hikayesi oldu, çıkarıp atmak mümkün değil.
Sayfa 91 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Caddenin biraz aşağısında -bu kez gözlerimi kaçırmıyorum- yamalı bir tulum giymiş adam evinin kapısını gök mavisine boyuyor. Birbirlerine sopalarla vuran iki küçük oğlan, yardım etmek için adama yalvarıyorlar. Adam onlara küçük birer fırça veriyor. Belki savaşın sonu vardır.
Sayfa 125 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
'Hayat devam ediyor' diyorlardı. Ne saçma, diye düşünüyordum, tabii ki etmiyor. Devam eden ölüm.
Sayfa 133 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Zihniniz yeni birinin farkına vardığında ya da yeni biriyle ilgilenmeye başladığında, bu kişinin adının gittiğiniz her yerde birden karşınıza çıktığına dikkat ettiniz mi hiç? Arkadaşım Sophie buna tesadüf diyor, rahip arkadaşım Bay Simples ise Tanrı'nın işi olduğunu söylüyor.
Sayfa 148 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Kendime şöyle dedim: 'Bak, hala yaşıyorum.' Sanırım hepimiz sabahları uyandığımızda aynı şeyleri söylüyorduk. 'Hala yaşıyorum.' Oysa gerçekte yaşamıyorduk. Ölmemiştik ama canlı da değildik.
Sayfa 186 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Seneca'nın dediği gibi: 'Küçük üzüntüler geveze, büyükleri dilsizdir.'
Sayfa 188 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Kağıt üzerinde çok canlı ve sevimliyim ama bu öğrendiğim bir numara. Benimle ilgisi yok.
Sayfa 197 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
İlk görüşmemizde pek konuşmadı; aslında hiçbir görüşmemizde çok konuşmadı. Ama o odaya girdiğinde, herkes rahatlıyor sanki.
Sayfa 235 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Dawsey, canı konuşmak istediğinde, bir meleği Cennet'ten çıkarır.
Sayfa 245 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Düşünsene, birbirimiz için deli olduğumuz halde sonsuza dek bunu birbirimize söyleyemeyebilirdik. İnsan izin verirse, vakur olma takıntısı bütün hayatını mahvedebilir.
Sayfa 324 - Epsilon YayıncılıkKitabı okudu
Bir gün 2. Dünya Savaşı’nda Nazi işgali altındaki Guernsey adasında yaşayan bir grup insanın kurduğu Guernsey Edebiyat ve Patates Turtası Derneği'nin üyesi olan Dawsey’den bir mektup alır. Mektupta yazılanlardan oldukça etkilenen Juliet, kulübü ve üyelerini merak etmeye başlar. Kulübün ve halkın yaşadıklarının yeni kitabı için harika bir konu olabileceğini düşünen genç yazar, adaya gitmeye karar verir. Juliet ilk iş kendisine mektubu yazan çiftçi Dawsey ve kitap kulübünün diğer eksantrik üyeleri ile tanışır. Kulüp üyeleri ve kentin sakinleriyle konuştukça onlarla arasında güçlü bir bağ kuran Juliet’in hayatının gidişatı sonsuza dek değişecektir.
“Her şey öylesine kırık dökük ki, Sophie; yollar, binalar, insanlar. Özellikle insanlar.”
Kendime şöyle dedim:
“Bak, hala yaşıyorum.”
Sanırım hepimiz sabahları uyandığımızda aynı şeyleri söylüyorduk: “Hala yaşıyorum.”
Oysa gerçekte yaşamıyorduk... Ölmemiştik ama canlı da değildik.