Natsume Soseki Gönderileri
Natsume Soseki kitaplarını, Natsume Soseki sözleri ve alıntılarını, Natsume Soseki yazarlarını, Natsume Soseki yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan en çok gençken yalnızdır.
fani dünya insanların savaşmalarını, aksi taktirde yükselişe geçemeyeceklerini söylüyordu. o yüzden bu dünyanın ıstırabından kaçılmıyordu.
Sayfa 74
Hızlı ilerliyor yaşam ve ölüm el ele.
Sayfa 151 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
İnsanlar, yalancı ve düzenbaz varlıklardır.
Sayfa 134 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
İnsanların ağzından çıkan her kelimeyi irdeler ve söyledikleri ile söylemek istediklerinin denk olup olmadığını, farklı bir şey demek isteyip istemediklerini düşünürüm. Kendimi bildim bileli yaparım bunu. Şüpheciliğin pençesinden kendimi çekersem, insanlar tarafından kolay aldatılan biri olur çıkardım.
Sayfa 133 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Kendimi insanlardan ne kadar izole ederek yaşamayı denesem de pek mümkün olmuyor. Bir milyon insan yeryüzünde yaşadığı gerçeği, izole olma isteğimizi bir şekilde geçersizleştiriyor ve insanlarla konuşmak durumunda kalıyoruz.
Sayfa 133 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Kendi başımıza zor durumların üstesinden gelebileceğimiz gibi küçük bir olayda başkasına ihtiyacımız da olabiliyor.
Sayfa 133 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Duygularınızı saklamayı bıraktığınız an, siz de kendinizi kandırmayı bırakırsınız. Gözyaşlarınızı saklamanız ve onları içinizde tutmanız sizin maskenizdir. Asıl kendinizi kandıran siz değil misiniz duygularınızı içinize atarak ?
Sayfa 112 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Doldurdum sayısız krizantemi, seninle tabutun içine.
Sayfa 106 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Kalbim, aynı bu yağmurlu havalar gibiydi. Bulutlardaki yağmur damlaları gibi, ağırlık yapan ve çıkmak için can atan bir yük vardı üzerimde. Ama ne yazık ki ben bulut değildim, atamıyordum onu.
Sayfa 104 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Mavi gök, üzüntüden ağlarcasına kararmıştı.
Sayfa 103 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Böyle bir yerde yaşayarak, güvenle gelebilirmişsiniz şimdiye.
Sayfa 100 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Başkalarının ölmesi bana çok doğal görünüyor fakat ne zaman kendim öleceğimi düşünsem, bir an bile ihtimal veremiyorum.
Sayfa 93 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Cenazede dua ederken, tütsü yakarken, ölenler için yas tutarken kendimi cenaze evine yabancı hissediyorum. Kendi bedenimle önümde uzanan ceset arasında bir fark arıyor ve olmadığı sonucuna ulaşıyorum.
Sayfa 93 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu
Eskilerde yaşanan, zamanın ölçülemediği günler, düşündükçe daha da değerleniyor.
Sayfa 88 - Tokyo KlasikleriKitabı okudu