Orhan Alkaya Sözleri ve Alıntıları
Orhan Alkaya sözleri ve alıntılarını, Orhan Alkaya kitap alıntılarını, Orhan Alkaya en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"ben, her ilkbaharın ilk günüyüm"
Sayfa 21
hoyrattır bu akşamüstüler daima*
Sayfa 74 - Olvido, Ahmet Muhip DıranasKitabı okudu
ölüm büyük imkanıdır ânı daima tutkuyla yaşamanın
Sayfa 44Kitabı okudu
ne vakit gitmeye yeltendi isek elimizden tutan kadardık.
Sayfa 48Kitabı okudu
ne çok hüzünden artakalırdın, hoyrat
ellere yorgun; bütün bir geçmiş gülüşün
toprağa adayarak rahmini, acının göktaşlarıyla
gidersin doğumun kanlı tarihine
Sayfa 46
yok muydu hissedişte
var kime denirdi
var olan sorularına eksildikçe
sis! dokundum, döküldü
Sayfa 41
peki beni kim intihar etti
Sayfa 10 - Ahmet Hamdi Tanpınar kütüphanesiKitabı okudu
"bana yorgun, yoksul akşamlar verdin
sevincinde uzadı boynum hep o bilinmez yere
dinmeyen yağmurlardı, bir bulut kesimiydi dudakların
sen mi götürdün, yoksa ben nasıl geldim o bilinmez yere
bir duman bulutuydun sen, bana isyan verdin
tenimde silinmez izler bırakarak, nehirlere nakşolmuş izler
sen değil, senden bana kalanlar mıydı sevdiğim
kokusuna sürdüğün yerlerimde şimdi, nehirlere nakşolmuş izler
son kuşlar döker kanatlarını, bana kanatlar verdin
dilsiz sözler, her biri biraz daha yalnızlığım
ve şimdi uçurumlar sığarken iki öpüş arasına
sensiz ben kime gitsem, biraz daha yalnızlığım"
uyku kuşunun kanatlarını kırdığım için uyuyamam
Ahmet Hamdi Tanpınar kütüphanesiKitabı okudu
"(...)
benim için beyaz bir tenden çok fazla olan ve sözün böbürlenme
sapkınlığına esir düşüp, beyaz bir tin, demekten kendimi
alıkoysam da, beyaz bir tin diye düşünmediğimi
söyleyemeyeceğim siz, artık dokunamayacağım kadar başka bir
yerdesiniz.
evet, aşkı anladım ! hayır, yalnız değilim !
ne zaman sizi düşünsem yalnız, yapayalnızım."
on defa “ben” yazmıştım bir defasında -kibir âlemi duymamıştı elbette- siz artık yoktunuz ve bu böbürlenmeyi alaya alanı alaya alacak kimsem de kalmış mıydı?
Sayfa 67Kitabı okudu
insan ailesi kadardı, yalnız kaldığında.
kim silebilir kan izini aktığı yerden?
Sayfa 34Kitabı okudu
sürgit hep taşıyacak mısın bu zıkkım izleği
ey hakik: öl ve dağılsın kentin belleği.
Sayfa 21
"her gerçeğin fiyakası önce gelir
ölüm önce yakaya takılan bir çiçektir
insan ilkin usta olur sonra sonra çırak
önce simurg kuşunun peşinde koşarsın giderek hayat
giderek hayat gelir kendini anlatır
o anlatır sen unutursun öğrendiğin ne varsa
inandığın ne varsa bir baştan bir başa
önünde sonunda bir hatıra kalır işte; bir kuş
ve ölüme doğru kısa bir uçuş
böyle bir şeydi yaşadıklarımız"
"çocuklar bütün dillerle konuşur"
Sayfa 26