“Annem’e”
Annemin gittiği her kasabaya yalnızlığımı taşıyorum
Gözlerimde arkaik bir bıkkınlık
Hayatımı çocuklara sayıyorum
Ki bu ülkede atık toplama yaşı yediyi gösteriyor
Utanıyorum
Bir de kara dedikleri bir sevda yüreğime dolanıyor
Anlatacağım hiç kimse yok kum saati acımasız