Altan Erbulak'a en benzeyen kişi kim dense herhalde o kişi kızı Sevinç Erbulak olurdu. Böyle bıcır bıcır bir hali var hep. Ama gelin görün ki Sevinç'in içi hiç iç açıcı değil. Yazdıkları karabasandan çıkmış gibi. Espirili ama Tim Burton filmlerinin kara bulutları var sanki. Umut var mı, eh işte. Umutsuz olmaz tabii.
Kızımız, duygusal, samimi ama çok kasvetli bir dili var. Git kendini camdan at tadında, dünya yaşanılası değil, kırgın kalplere göre hiç değil, der gibi adeta veya aynanın karşısına geçip önce gülümse kendine, sonra kafa at aynaya defalarca. Düzelen bir şey oldu mu? Yok. Denemeyin o zaman hiç. Aklınızdan geçirin ama orada kalsın sadece.
İçsel bir yolculuk kitap, fazlasıyla içsel. Hatta kaybolmadan ilerlenemiyor; yolu kaybettim diyerek geri dönmeye kalkmayın sakın, zira yolu kaybedince bu labirentten çıkabilirsiniz anca. Enteresan bir içsel yolculuk okumak isterseniz ilginç tarafları var. Yalnız kitapta şunu hiç beğenmedim durmadan şımarık kızlar gibi şunu beğendim bunu beğenmedim, demiş ki, her sayfada eşantiyon gibi karşıma çıktı, çok fazlacana. Kişisel in'ler ve out'lar kitabı gibi.
ArtıkAranmayanlar Gezegeni 
Sevinç Erbulak
