Süleyman R. Köymen Gönderileri
Süleyman R. Köymen kitaplarını, Süleyman R. Köymen sözleri ve alıntılarını, Süleyman R. Köymen yazarlarını, Süleyman R. Köymen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tek çare sosyal adalet ve demokrasidir. Yoksa adalet vicdanla cüzdan arasında hep sıkışacaktır.
Sayfa 199
Şüpheyle mahkeme olmaz. İsteniyor diye, devlet istiyor diye adam mahkum edilemez, hatta sorguya bile çekilemez.
Sayfa 187
Hukukçu, kalıplara bağlı kalmaksızın, yarattığı hukuk nizamı içinde, kendi de yaşamalıdır. İnsanlardan kopmamalı, onlardan biri olmalı, yaylaların gelincikleri solmamalıdır.
Sayfa 170
Konfiçyus istediği kadar, yirmi beş seneden fazla tecrübe insana zarardan başka şey vermez, diye bağırıp dursun, alışkanlık ve tecrübe uzantısı, cahile neler yaptırmıyor ki...
Sayfa 160
Şu anda dahi, Türkiyenin, Mustafa Kemal'in hedef gösterdiği "muasır medeniyete" ulaşmasının tek yolu, kadınlarımıza yer vermek ve yollarını hudutsuz olarak açmaktır.
Sayfa 152
Yargıya en çok zararı dokunanlar, mesleğine saygısı olmayan mensuplarıdır.
Sayfa 133
Kurtlarla insanlar da zaman zaman birbirlerinin suçlarını üstlenirler, böyle durumlarda kurtlarla insanları birbirlerinden ayırmanın hiçbir faydası yoktur.
Sayfa 128
Başına buyruk yaşamak için davranışlar hakimse, bu hukuk değil anarşidir.
Sayfa 117
Bence yargıcın görevi, kanundan evvel adaleti yerine getirmektir.
Sayfa 109
... bir ceza mahkemesinde, kan kusan bir tabanca, intikam ya da acı, ama hep gözyaşı vardır.
Sayfa 105
Tabanca adamın belinde değil, yüreğinde olmalıdır. Oysa ki milletvekillerinin hepsinin belinde tabanca vardı, ama yürekleri yoktu.
Sayfa 91
"şartlar değiştikçe kaideler de değişir"
Sayfa 68
Ama sonraları çok iyi öğrendim ki, insan aşağılaşmadan yüceleşemiyor, gerçek aşkı anlayamıyor.
Sayfa 47
Düşüncenin sonsuz penceresinin bir köşesinden bakılabildiğinde o kadar çok şey birden görülür ki, hepsi yaşamda yer alır. Kendi görüntüsü de o anki yaşama ayrıca eklenir. Yaşanan her şey, hayata daha fazla renk katar. Gerçek hayatta bu olmalıdır. Buna, her ırk, din, mezhep, ululuk veya delilik, başka felsefe veya duygusal bir ad takarlar ki, toplum da en makbul olan, filozof, alim, şeyh, deli, gibi. Ama onlar fani ömür kısalığına öbür tarafı da katarak, aynı anı birkaç felsefeden yaşayarak, emsallerinden çok daha keyifli, acılı ve uzun yaşamış olurlar. Gideceğin yerde, kimsenin kimseden bir şey soracak hali bulunmadığından, yediğin, içtiğin, acı, zevk ve keyfin yanında kâr kalır.
Sayfa 117Kitabı okuyor