Sylvie Le Bon De Beauvoir sözleri ve alıntılarını, Sylvie Le Bon De Beauvoir kitap alıntılarını, Sylvie Le Bon De Beauvoir en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Her acı çok üzüntü verir, ama onu dayanılmaz kılan, acıyı çekenin dünyanın geri kalanından ayrı düşmüş hissetmesidir kendini; acı paylaşıldığında en azından bir sürgün yeri olmaktan çıkar."
Ölümüme karşı saptadığım kadarıyla bir yarı kayıtsızlık içinde olmam, çöküşün bana hala epey uzak görünmesinden mi kaynaklanıyor? Yoksa eskisi kadar bağlı değil miyim yaşama? Galiba gerçek neden başka: On beş yıl, yirmi yıl içinde göçüp gidersem, ölen çok yaşlı bir kadın olacak. O seksenliğin ölümü yüreğimi sızlatamıyor, onda yaşamayı istemiyorum. Bu gidişi düşündüğümde bana acılı gelen tek şey, birkaç kişiye yaşatacağım üzüntü: Mutlulukları bana en gerekli olan kişiler onlar.
Tout compte fait
Sartre, Simone’a bir anlaşma imzalamayı önerir: Aralarındaki “zorunlu aşka” sadık kalmaya and içeceklerdir, ama öte yandan “olumsal aşklar” yaşamayı birbirlerine yasaklamayacaklardır. İki yıl boyunca ikisi de kendini karşısındakine adayacak, sonra, gündelik rutine düşmemek için kendi yollarına gideceklerdir. Dünyanın herhangi bir yerinde karşılaşacaklardır nasıl olsa... Söz konusu iki yıl, elli bir yıl sürecek bir birlikteliğe, bir “ayrılmaz ikili” ilişkisine dönüşecektir.
... onun gözünde her eylem, her aşk, içi boşalarak anlamsızlaşır, görece ve yavan hale gelir, değerler bir tekdüzelik içinde aynılaşır, İnsanlık Tarihi kazanılması umulan şeylerden yoksun kalarak saçmalıkla lekelenir.