Babam çocuklarına sevgisini gösteremezdi. Annemin şefkatli elleri ve babamın sert, acımazsın elleri aklıma geliyor. Çocuklarından birini en acımasız şekilde dövebilirdi. Babama tartıştığımız arkadaşlarımızı şikayet edemezdik. Kendimizi üzmeye müsaade ettiğimiz için iki-üç kat daha fazla dövebilirdi bizi. Bu insanlıktan uzak bir terbiye biçimi, sert ve acımasız dünyada tutunabilen birer canavar yetiştirmeye yönelik idi.
Hayatım boyunca takip ettiğim prensip gereği zengin, fakir ayırımı yapmadan, sosyal durumuna bakmadan her zaman tüm insanlara iyilik yaptım, her zaman haklının tarafındaydım.