Maalesef çoğumuz, başkalarının bizce hatalı olan yönlerini, yanlış görünen davranışları acımasızca suçlarız ama o huyların benzerleri bizde var ise, o davranışları biz yaptığımızda, kendimizi avukat gibi savunuruz. Çoğunlukla amacımız başkalarını anlamak değil yargılamaktır, kendimizi ise geliştirmek değil savunmaktır. İyi mi yapıyoruz dersiniz? Sizce bize düşen, kendimizi avukat gibi savunup, başkalarını savcı gibi suçlayıp, bir de hakimliği de üstlenerek, herkes hakkında ahkam kesmek, hatta infaz memurluğunu bile üstlenip ceza vermek midir?
Yoksa insan kardeşlerimizi biraz olsun anlamaya ve bu arada kendi yanlışlarımızı da görmeye çalışmak mıdır?