En Eski Ali Cüneyd Kılcıoğlu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Ali Cüneyd Kılcıoğlu sözleri ve alıntılarını, en eski Ali Cüneyd Kılcıoğlu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Gidenler geri dönmeyi sevmezler nedense.”
Sayfa 114Kitabı okudu
' Toplumda her şey sanılmak, algılanmak, bir yanılsama yaratılmak üzrine inşa edilmiş. Medeniyet denen şey insanın ilkelliğini geliştirip toplum içerisinde sosyalleşme yolculuğudur. Bu da anılmak, sanılmak, algılanmak, anlaşılmak, etkilenmek, gelişmiş gözükmek üzerine inşa edilmiş. '
Sayfa 7Kitabı okudu
(hepimizin sonu :)) belki orkestrada okumamdan ötürü de hem kitap kapağı hem hikaye ayrı etkilemiştir :)
__
"De işte, evde ölü var, eve Azrail Aleyhisselam uğramış," der demez Hacı Yenge, kadınları bir ağlama tuttu. Biraz önce diğerleriyle birlikte ağlayamayan yamuk çene Naile bu sefer hırsla ağladı, ağlarken fenalık da geçirdi. Gözyaşlarının tuzunu yalanırken Münevver, Hacer'e dikkat kesildi." Kız! Operacının kollarını Cif'le mi ovalıyon?" Kadınlar kesik bir çığlık attılar. Bezi leğenin içindeki suyla durulayarak, "Ne bileyim abla, ceset mikrop kapmasın istedim, üzüntümden ne yaptığımı biliyor muyum?"
Maharetliyimdir, dışarıdan davulcu denir geçilir ama öyle mi ya! Diğer davulcular var ya, davullarını hem ramazanda hem de düğünde aynı şekilde çalarlar. Oysaki vurma usulü farklıdır. Ramazanda davulun sesi geceyi yırtmalı, karanlıkta cinleri hanelerinden dağıtmalı; ona göre gerersin davulun derisini, tokmak ona göre başka bir tür ağaçtan olur, vuruşların arasında dinlendirilir ses, uzatılır, Davul Allah demeli her vurduğunda... Düğünlerde ise hiç boş durmamalı, derisine vurup durmalı, sesler tren odaları gibi, peşi sıra sağır etmeli kulakları, zurnayla yarışmalı, oynayanları hiç oturtmamalı, kolum ne yorulur ya düğünlerde... Ankara'dan kodaman geldiğinde ise o davul ağır aksak, mehter marşı gibi iki ileri bir geri böyle türkü marş arası bir şey yapılır. Ha, kodaman için kurban kesilirken davula güçlü vurulur, hayvanın canhıraş son çığlığını kodamanın nazik kulağı işitmesin diye... (...) Davula vurmayacaksın, dertleşeceksin onunla. "
"Aman! Aşk mı kaldı allasen Hanife," diyerek kahkalara boğuldu ahretliğim. Gülerek "Var kız, var! Öyle deme, ben yaşadım," dedim. Mualla üzülür gibi oldu, avcının tüfeğini ateşlemesinden korkan kuş sürüsünün havalanması misali aklı bir yerlere gitti. Sessizce "Ben yaşayamadım, neylersin?" dedi. "Nasip diyeceksin ahretlik, nasip. "
"Hava kokmaz olmuştu. Havanın kokmaz olması nedir, bilir misin?"
giden gönlünü patlatır, kalan gönlünü kanatır.
Sayfa 23Kitabı okudu
içim davul derisinin yırtılması gibi yırtıldı.
Sayfa 24Kitabı okudu
bilmemek ne kadar hafif bir şeymiş.
Sayfa 37Kitabı okudu
göbek deliği insanın dünyaya geldiğinde açılan ilk yarasıydı. yaşadıkça diğer yaralarını alıyordu insan, onların izi ruha işliyordu. ilk yara ise ölene dek bedene eşlik ediyordu.
Sayfa 55Kitabı okudu