Hakkında
1956’da Ankara’da doğdu. Ön lisansını 1981 yılında Almanya’nın Frankfurt Johann Wolfgang von Goethe Üniversitesi (Almanya) Study College’de tamamladı. 1981-82 yılları arasında Köln Üniversitesi(Almanya), İnsani Bilimler Fakültesi, Türkiyat Enstitüsü’den öğretmenlik sertifikası aldı. 1983-1985 yılları arasında Viyana Pedagoji Akademisi’ni bitirdi. 1986-1989 yılları arasında Viyana Üniversitesi (Avusturya), İnsani Bilimler Fakültesi, Türkiyat Enstitüsü’nde doktora yaptı. 1997’de Kırıkkale Üniversitesi, Tarih Bölümü, Yeniçağ Anabilim Dalına doçent olarak atandı. Ağustos 2000’de Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’ne geçti. Halen aynı bölümde görev yapmaktadır.
Unvan:
Profesör Dr.
Doğum:
Ankara, 1956
Okurlar
2 okur beğendi.
17 okur okudu.
13 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Çevirdiği Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Osmanlı Devleti tarihinde ilk defa Kırım Savaşı esnasında yabancı ülkelerden borç almaya başladı (1854 ve1855).
Sayfa 37Kitabı okudu
Balkanlarda ve Doğu Avrupa'da son derece güçlenen Osmanlı Devleti, dış politikasını ve diplomasisini şu ana esas üzerine oturtmuş idi: Hiç bir Avrupalı Hristiyan devleti eşit hakları hâiz muhatap kabul etmemek ve onlarla hiç bir zaman dâimî barış içinde olmamak.
Sayfa 38Kitabı okudu
Osmanlı diplomatlarının, devlet tecrübesi çok olan ve devletin onurunu en iyi derecede temsil edebilecek yüksek memurlardan seçildiğini görmekteyiz. Yabancı bir devletle, bu Hıristiyan olsun veya müslüman olsun, yapılan siyâsî ve diplo matik temaslarda görev alan yüksek dereceli memurların, bir diplomat olarak diplomatik protokolü iyi bilmesi gerekmektedir. Diplomasi ile alâkalı eserler incelendindiğinde, Osmanh Devleti’nin muhatabı olan devlet diplomatları da, her firsatta diplomat muhatabım taciz etmeyi ve onun şahsında devletinin gururu ve onuru ile oynamayı denemek istemişlerdir, fakat hemen hemen her defasında da, Osmarüı diplomatlarının tavizsiz tavırları karşısında niyederine nâil olamamışlardır
Sayfa 49Kitabı okudu
Yabancı elçilerin padişah huzuruna çıkarılması:
Elçiler, pâdişâhın bulunduğu odanın önüne kadar kapıcı- başı refakatinde gelir ve odanın önünde dört çavuş beklerdi.
İki çavuş, elçilerin kollarından tutup koltuğuna girer ve pâdişâhın huzuruna, âdetâ ayakları yerden kesilmiş bir vaziyette getirirlerdi. Her zaman olmasa da, bu şekilde huzura getirilen elçiler, çavuşların zor kullanması ile eğilerek alınları yere değdirilirdi. Orada bulunan bir saray görevlisi, diz çöken elçilere pâdişâhın kaftanın kolunu uzatır ve elçinin öpmesini sağlardı.
Sayfa 77Kitabı okudu
1720 yılında Viyana'ya gönderilen İbrahim Paşa'nın sefâretnâmesinde, Avusturyalılar, şehre girerken dergâlı-ı âlî yeniçerilerinin elçinin arkasından yürümelerini ve tüfenklerini yukarıda değil aşağıda tutma larını istemişler, ancak bu istek kabul edilmemiştir. Buna mukabil, İstanbul'a gelen yabancı elçilerin şehre girişlerinde bayraklarını açmaları veya askeri bando kullanmaları her zaman mümkün değildi. Bazen askeri müziğe müsaade edilirken, bayraklarını açmalarına izin verilmezdi.
Sayfa 64Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
