“İyi anne baba olmak, öğrenilebilir bir beceridir.” demiş yazar. Kitap, ebeveynler için rehber bir kitap.
İletişim becerileri. Kitabın özeti tam olarak da bu aslında. Ne söylediğimizden çok nasıl söylediğimiz önemli iletişimde. Çocuk ya da yetişkin fark etmiyor. Anne, baba ve çocuk arasındaki diyaloglardan örnekler verilmiş kitapta. Zamana yayarak okudum, özümsemek istedim çünkü. Yazılanları uygulayarak devam etmenin daha verimli olacağını düşündüm. Oğlumla iletişimde denemeler yapıyorum. “Gerçekten de yazar haklıymış.” diyorum.
Duyguların yansıtılması. Çok önemli bir konu. Çocuklarla konuşurken; bazen onları daha çok üzmemek için, bazen öfkelerini regüle edebilmek için, bazen de kendi kaygımızla başa çıkamadığımız için, çocukların duygularını fark ediyor ama kaçınıyoruz. Bunu fark ettim. Oğlumun hissettiklerini, ona kelimelerimle yansıtmak, oğluma çok iyi geliyor, bunu deneyimliyorum. Bu konu çok özel bence. Duyguların yargılanması çok zarar veriyor insanlara. Duyguları yansıtmak, çocuğa “Seni görüyorum” demektir ve bir çocuk için çok değerlidir anne babası tarafından görülmek….
Kitaptan bir alıntıyla bitirmek istiyorum.
“Sadece ebeveyn olma, ebeveyn de olan bir insan ol.”
Ebeveynler için bir başucu kitabı olan bu kitabı okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.
