En Beğenilen Anita Brookner Gönderileri
En Beğenilen Anita Brookner kitaplarını, en beğenilen Anita Brookner sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Anita Brookner yazarlarını, en beğenilen Anita Brookner yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cezaevi mahkumiyetine dönüşmüş yaşamını tam anlamıyla içine sindirebilmiş değildi, kendisinde duygu benzeri bir şey uyandırıp uyandırmayacağını yoksa sonsuza kadar duygulara veda mı etmiş olduğunu merak ediyordu.
Sabahları uyandığında ya da gecenin bir vakti Dünya Ajansı'nın haberleri kendisine arkadaşlık etmekte yetersiz kaldığında sıklıkla üzerine gelen özlem dalgaları karşısında şaşkına dönüyordu. Kendini, uyumuş olmaları gereken bu saatte radyo dinleyen bütün yalnız insanları, denizcileri, gece bekçilerini, sakatları düşünmeye zorluyordu ama başkalarının da uyanık olduğunu bilmek kendisini rahatlatmıyordu. Uykusuzluk sanki kendisini, terk edilmiş, unutulmuş ve doyumsuz insanların yaşadığı o gettoya hapsediyordu.
Sayfa 118 - VIKitabı okudu
Hiç kuşkusuz öğüt vermek Bayan Lydiard'ın zaaflarından biriydi. Bu öğüdün büyük bir olasılıkla yararlı olması ise verilen öğüdü daha sevimli bir hale getirmiyordu, daha da sevimsizleştiriyordu aslında.
Sayfa 108 - VKitabı okudu
...çoktan aklını yitirmiş olduğundan
bir tehlike kalmamıştı...
Büyümek uzaklaşmak demektir ve herkes yolculuğa çıkmak için sabırsızlanıyor. Daha yolun yarısında geriye bakmaya başlıyoruz ve sonra çok geç oluyor.
~ 
Anita Brookner
Erkeklerin neredeyse hep beğendikleri bir yetenekti bu. Zaman zaman hoşnutsuzluk duysalar da içlerinde el sürülmemiş bir merak deposu olduğunu bilseler de zamanın ve yaşın o amansız gücü karşısında giderek boyun eğiyorlardı. Bu nedenle evli, yaşlı çiftler hallerinden bu kadar hoşnut görünürler, diye düşündü Bland: zorunluluğa boyun eğiyorlardı, bu zorunluluk onlar için yeniliklerin değil, bunun tam tersinin anasıydı. Bir savaştan sağ çıkmış, o dar zamanlarda bir arkadaşları olduğu için şükreden, ayrıca düşmanlıklar sona erdi, bir barış antlaşması imzalandı diye; buna tanık oldular diye şükreden insanlara benziyorlardı.
Sayfa 102 - VKitabı okudu