António Lobo Antunes Sözleri ve Alıntıları
António Lobo Antunes sözleri ve alıntılarını, António Lobo Antunes kitap alıntılarını, António Lobo Antunes en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...dünyayla uyum içinde olmak ölümcül bir enfeksiyon...
Sayfa 164
"Ne boktan bir ülke burası," diye belirttim;
Sayfa 80 - monokl edebiyatKitabı okudu
Dinle. Bak bana ve dinle, beni dinlemene o kadar ihtiyacım var ki...
Sayfa 55 - monoklKitabı okudu
sabah kahvemdeki yarısı erimiş şeker kadar yoğun bir muamma çamuru gibi bulanık, çaresiz varoluşumu yanımda taşıdım.
Sayfa 21 - monokl edebiyatKitabı okudu
herkes kendi kendine konuşurdu çünkü kimse kimseyle konuşmayı beceremiyordu;
Sayfa 56 - monokl edebiyatKitabı okudu
Yıllarca takip edilmiş ve ertelenmiş bir ihtirasın, aynı zamanda hem umut hem de umutsuzluk olan o projenin gerçekleşeceği anda; kontrol edilemez bir sevinçle yakalamak için elini uzatmışken birdenbire, sırtüstü, parmaklar kapalı boşluğa düştüğün ve o sırada ihtiras veya tasarının, arkasına bile bakmadan, sakince senden farkına varılamayan bir hızla uzaklaştığı hiç oldu mu?
Sayfa 21 - Monokl YayınlarıKitabı okudu
Bu sırada balık olan bizler, Allahın siktir ettiği bu yerde, tuzak tellerine takılıyoruz, bir el bombası geliyor, bizi ortadan ikiye ayırıyor ve bir bir ölüyoruz. Yola oturmuş hastabakıcı, donakalmış bir ifadeyle elinde tuttuğu bağırsaklarına bakıyordu, ellerindeki sıcak, tiksinç, tombul ve sarı şeye bakıyor, makineli tüfek nişancısı boğazındaki deliğe rağmen ateş etmeye devam ediyordu.
Sayfa 95 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Anla beni: canlılığın bazen yetenekten oluştuğu ve becerinin yaratıcı kapasitenin yerini tuttuğu bir toprağa aitiz ve biz sıklıkla, ruhun sigortalarını geçici bir telle onarmaya çalışan becerikli zihinsel engelliler olduğumuz gerçeğine inanıyorum.
Sayfa 33 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Belki de savaş, aslında içten içe reddettiğim, bugün olduğum kişi olmama yardım etmiştir: kimseyi aramayan ve kimsenin aramadığı, yanında birinin varlığını hissetmek için arada bir öksüren ve bir gün temizlikçi kadının; sallanan sandalyede atletle oturmuş, ağzı açık, mor parmaklarıyla sonbahar renkli keçe gibi saçlarını kaşırken bulacağı melankolik bir yalnız.
Sayfa 54 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Eğer bir zürafa olsaydım seni sessizce severdim.Tellerin üzerinden bir tersane vincinin melankolisiyle bakardım sana.Yaprakları ağzımda sakız gibi dalgınca çiğneyerek,aşırı uzun,ölçüsüz bir aşkla severdim seni.Ayıların,karıncayiyenlerin,ornitorenklerin,papağanların ve timsahların kıskanç bakışlarının altinda,boynumu kıvırarak,sevgiyle titreyerek kafamı senin göğsüne dayardım.
Şüphesiz başka bir yere, hangisine olduğunu tam olarak kestiremesem de muhtemelen çok eskide kalmış, asla geri getiremeyeceğim bir zamana ve mekana aitim
Sayfa 28Kitabı okudu
huzursuzluk, jimnastik salonlarındaki sabit bisikletler gibi içimizde boşa pedal çevirerek nabzımızı hızlandırıyor.
Sayfa 125 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Önündeki patlayıcı mayınlarla, başı ve sonu olmayan bir düzlükte tıngırdayarak giden bir trende, ölüm paniği korkusunun çoktan yer ettiği bir iştahsızlıkla çiğnerdik savaş konservelerini...
Sayfa 32 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Herkes kendi kendine konuşurdu çünkü kimse kimseyle konuşmayı beceremiyordu.
Sayfa 56Kitabı okudu
on bir aydır vücudumun yanında başka bir bedenle endişesiz, sakin uyumak nasıldır bilmiyorum; hiç görmediğim bir kızım,aşk çığlığı uçak mektubunda boğulmuş, arkadaşlarının yüzlerini kaçınılmaz bir şekilde unutmaya başladığım bir karım, hiç ziyaret etmediğim, borçla döşenmiş bir evim var, yirmi küsür yaşındayım, hayatımın yarısındayım ve hareketleri eski fotoğrafların pozlarında donmuş insanlar gibi, etrafımdaki her şey bana şüpheli görünüyor.
Sayfa 74 - Monokl EdebiyatKitabı okudu