En Eski Antoine Laurain Sözleri ve Alıntıları
En Eski Antoine Laurain sözleri ve alıntılarını, en eski Antoine Laurain kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
️"Saat gecenin neredeyse on biri olmuştu. Etrafındaki bir dolu nesneyle yerde oturmaya devam eden Laurent, bu yabancı kadının, zaman zaman üstü karalanmış, altı çizilmiş ya da büyük harflerle yazılmış onlarca sayfayı bulan düşünceleriyle dolu kırmızı Moleskine defterine dalip gitmişti."
“Ergenlik parantezini tanımlayan bir şey varsa eğer, bu gülme krizleriydi. Bir daha hiçbir zaman öyle gülmüyordu insan. Dünyanın ve hayatın tamamen saçma olduğuna dair o ani bilinçleniş, nefessiz bırakana kadar güldürüp kahkahalara boğarken, aynı fikrin yirmi sene sonra beraberinde getirdiği tek şey tevekkül dolu bir iç çekiş oluyordu. “
Sayfa 72Kitabı okudu
Bir adam ve bir kadına ait kol çantası. Üstelik de eflatun renginde. Böyle bir aksesuarla dolaşmanın bu denli rahatsızlık vereceğini düşünemezdi.
Sayfa 21 - Monokl Yayınları
Eflatun çantalı kadının zihnine açılan bir kapıyı aralamıştı; küçük defterin sayfalarını okumaktan, her ne kadar biraz uygunsuz olsa da, kendini alamıyordu. Sacha Guitry'den bir cümle geldi aklına: "Birini uyurken seyretmek, sizin olmayan bir mektubu okumak gibidir."
Sayfa 35 - Monokl Yayınları
Ergenlik parantezini tanımlayan bir şey varsa eğer, bu gülme krizleriydi. Bir daha hiçbir zaman öyle gülmüyordu insan. Dünyanın ve hayatın tamamen saçma olduğuna dair o ani bilinçleniş, nefessiz bırakana kadar güldürüp kahkahalara boğarken, aynı fikrin yirmi sene sonra beraberinde getirdiği tek şey tevekkül dolu bir iç çekiş oluyordu.
Sayfa 72 - Monokl Yayınları
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu? Belki de, kısaca, nasıl kolayca giriliyorsa çıkmak da öyle kolay oluyordu. Bir tesadüf, karşılıklı edilen birkaç kelime ve bir ilişki başlamış oluyordu. Bir başka tesadüf, karşılıklı birkaç söz ve aynı ilişkinin sonu geliyordu.
Sayfa 87 - Monokl Yayınları
Bırakın gitsin.
Bu da iyi bir kitap ismi olabilirdi pekâlâ.
Sayfa 88 - Monokl Yayınları
Tüm varoluşunu okumaya adamak tatmin edebilirdi onu ancak; ama böyle bir hayat verilmemişti ona.
Sayfa 123
Gerçekleşmemiş bir şeyin nostaljisi duyulabilir mi? Hayatımızın doğru kararı almadığımızdan neredeyse emin olduğumuz anları, ki onları "pişmanlıklar"ımız olarak adlandırırız, sandığımızdan daha tuhaf bir değişkene sahip olabilir ve bizi gizemli ve tatlı bir sarhoşlukla sarıp sarmalayabilir belki: mümkünlüğün nostaljisiyle.
Sayfa 142 - Monokl Yayınları
Yo, her şey çok açık; çanta ve kedi söz konusu olduğunda çok daha karmaşık hikayeler var, dedi kitabevinin patronu.
Sayfa 167 - Monokl Yayınları